Dariusz Sońta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Sońta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1965
Radom

Poseł I kadencji Sejmu
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Konfederacja Polski Niepodległej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Dariusz Jacek Sońta (ur. 15 października 1965 w Radomiu) – polski polityk, działacz opozycyjny w okresie PRL i społecznik, poseł na Sejm I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu, następnie studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Był współzałożycielem i członkiem komitetu uczelnianego NZS UW. Działał w Konfederacji Polski Niepodległej. W latach 1988–1989 był rozpracowywany operacyjnie z przyczyn politycznych przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. W latach 80. współorganizator licznych nielegalnych zgromadzeń, m.in. uroczystości z okazji rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja, happeningu radomskiej Pomarańczowej Alternatywy 31 marca 1989, zgromadzenia w rocznicę przewrotu majowego 12 maja 1989, obchodów rocznic wydarzeń czerwcowych z 1976. Zatrzymywany z przyczyn politycznych, w 1988 ukarany grzywną w wysokości 30 tys. zł przez kolegium do spraw wykroczeń[1]. Został brutalnie pobity przez tzw. drugi szereg SB na Placu Zamkowym w Warszawie 3 maja 1988[2].

Pełnił funkcję szefa okręgu radomskiego KPN[3]. Z ramienia tej partii w latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji[4]. Od 1993 do 1997 był pracownikiem biura parlamentarnego KPN w Radomiu. W 2006 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego powiatu radomskiego.

Założyciel i prezes zarządu Stowarzyszenia „Związek Piłsudczyków Radom”[5], inicjator cyklicznych Marszów Szlakiem Walk Legionów Polskich Radom-Laski[6]. Przewodniczący Komitetu Budowy Pomnika Józefa Piłsudskiego oraz Komitetu Rekonstrukcji Pomnika Linii Kolejowej Radom-Warszawa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2021 został wyróżniony przez prezydenta RP Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[8]. W 2022 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[9][3][10]. W 2023 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2022-02-11].
  2. ↑ Joanna Mantel-Niećko, Maria Stanowska: Próba sił. Źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 1991, s. 377. ISBN 83-230-0681-4.
  3. ↑ a b Dariusz Jacek Sońta. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-06-25].
  4. ↑ Dariusz Sońta. sejm.gov.pl. [dostęp 2022-02-11].
  5. ↑ Związek Piłsudczyków Radom: Prezes. pilsudczycy.radom.pl. [dostęp 2020-11-17].
  6. ↑ Zbigniew Niemirski: Pamiętają o Legionistach. gosc.pl, 27 października 2020. [dostęp 2020-11-17].
  7. ↑ Powstał Społeczny Komitet Rekonstrukcji Pomnika Linii Kolejowej Radom-Warszawa im. Józefa Piłsudskiego w Radomiu. pilsudczycy.radom.pl, 6 marca 2021. [dostęp 2022-02-11].
  8. ↑ Wręczenie odznaczeń państwowych. Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie, 3 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-04].
  9. ↑ M.P. z 2022 r. poz. 861
  10. ↑ Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności działaczom opozycji niepodległościowej z lat 1976–1989. Instytut Pamięci Narodowej, 25 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-25].
  11. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 1092.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dariusz_Sońta&oldid=72628844”