Datowanie metodą typologiczną

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Datowanie metodą typologiczną – metoda datowania względnego oparta na teorii ewolucji Darwina. Opiera się na założeniu, że ewolucja zabytków przebiegała w taki sam sposób jak żywych organizmów, tzn. od form najprostszych do najbardziej złożonych. Im zabytek jest starszy tym ma prostszą formę, im młodszy tym forma bardziej złożona.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorota Ławecka, Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.
  • Colin Renfrew, Paul Bahn, Archeologia. Teorie, metody, praktyka, Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2002.