David Brown (skoczek narciarski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Brown
Data i miejsce urodzenia

16 września 1965[1]
Thunder Bay[1]

Reprezentacja

 Kanada

Debiut w PŚ

21 lutego 1981
Thunder Bay (66. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

12 grudnia 1983
Thunder Bay (12. miejsce)

David Brown (ur. 16 września 1965 w Thunder Bay) – kanadyjski skoczek narciarski. Olimpijczyk (uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1984 w Sarajewie), uczestnik mistrzostw świata seniorów (1984 i 1985) oraz juniorów (1982 i 1983).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wziął udział w dwóch konkursach skoków narciarskich w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1984. Zajął 51. miejsce w konkursie na skoczni normalnej i 47. miejsce na skoczni dużej[1].

Startował również w mistrzostwach świata seniorów – w 1984 w nieoficjalnym konkursie drużynowym zajął z reprezentacją Kanady 12. pozycję, a w 1985 był 58. w rywalizacji indywidualnej na skoczni dużej, a w zawodach drużynowych Kanada z Brownem w składzie uplasowała się na 13. lokacie, jednak on sam nie oddał w tym konkursie żadnej próby[2].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów – w 1982 zajął 45. pozycję w konkursie indywidualnym, a w 1983 w tej samej konkurencji był 28[2].

W swojej karierze w latach 1981–1988 wystąpił w 48 konkursach Pucharu Świata. W cyklu tym zadebiutował 21 lutego 1981 w Thunder Bay, gdzie zajął 66. lokatę, a punkty zdobywał dwukrotnie – 12 grudnia 1983 w Thunder Bay (12. miejsce) i 8 grudnia 1984 w tym samym miejscu (11. pozycja). Ponadto jeszcze sześciokrotnie zajmował miejsca w czołowej „trzydziestce” plasując się w drugiej i trzeciej dziesiątce, jednak ówczesna punktacja obejmowała jedynie pierwszych 15 miejsc każdego konkursu. Dwukrotnie (1984 i 1985) został sklasyfikowany w piątej dziesiątce klasyfikacji końcowej Turnieju Czterech Skoczni[2].

Kilkukrotnie startował w Pucharze Europy, punktując raz (5 marca 1986 w Örnsköldsvik był 14.). Brał też udział w zawodach międzynarodowych niższej rangi rozgrywanych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. 17 marca 1985 w Lake Placid stanął na najniższym stopniu podium zawodów z cyklu Pacific Rim Cup[a]. W 1982 został mistrzem Kanady juniorów na skoczni normalnej[2].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1984 Sarajewo 51. miejsce (skocznia normalna), 47. miejsce (skocznia duża)

Starty D. Browna na zimowych igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Miejscowość Data Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota łączna Miejsce Strata Zwycięzca Źródło
Odległość Nota Odległość Nota
ZIO 1984 Sarajewo 12 lutego 1984 normalna ind. 71,0 70,6 77,0 83,2 153,8 51. 61,4 Jens Weißflog [3]
18 lutego 1984 duża ind. 81,0 57,1 84,5 64,5 121,6 47. 109,6 Matti Nykänen [4]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1985 Austria Seefeld 58. miejsce (skocznia duża)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

1984 Szwajcaria Engelberg[b] 12. miejsce[c]
1985 Austria Seefeld 13. miejsce[d]

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

1982 Austria Murau 45. miejsce
1983 Finlandia Kuopio 28. miejsce

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Odpowiednik Pucharu Europy dla zawodników z Azji i Ameryki Północnej
  2. Zawody uznawane za nieoficjalne mistrzostwa świata
  3. Skład zespołu: Horst Bulau, Steve Collins, Ron Richards, David Brown
  4. Skład zespołu: Ron Richards, Steve Collins, Horst Bulau, David Brown (Brown nie wystartował)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c David Brown Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  2. a b c d Adam Kwieciński: BROWN David 1965.09.16 CAN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2018-01-13].
  3. Ski Jumping at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Normal Hill, Individual. sports-reference.com. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-21)]. (ang.).
  4. Ski Jumping at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Large Hill, Individual. sports-reference.com. [dostęp 2011-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-26)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]