David Gross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z David J. Gross)
David Gross
Ilustracja
David Gross z żoną
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1941
Waszyngton

profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater

Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley

Uczelnia

Uniwersytet Princeton,
University of California

podpis
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Strona internetowa

David Jonathan Gross (ur. 19 lutego 1941 w Waszyngtonie[1]) – amerykański fizyk teoretyk, noblista.

Zajmował się głównie cząstkami elementarnymi – za badania asymptotycznej swobody silnych oddziaływań jądrowych otrzymał w roku 2004 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki; wraz z nim zostali wyróżnieni Frank Wilczek i Hugh David Politzer[2]. Gross to również jeden z pionierów teorii strun – współtwórca jej odmian znanych jako teorie heterotyczne[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w roku 1966. Od roku 1997 jest profesorem Uniwersytetu Princeton i Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara.

Gross otrzymał m.in. Nagrodę Sakurai przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne (APS) teoretykom cząstek elementarnych – w 1986 roku, razem z Wilczkiem i Politzerem, z którymi otrzymał potem Nagrodę Nobla[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gross David Jonathan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-01-05].
  2. David J. Gross – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2004 > David J. Gross, H. David Politzer, Frank Wilczek [on-line]. nobelprize.org. [dostęp 2014-01-21]. (ang.).
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać David Gross | KITP, kitp.ucsb.edu [dostęp 2022-01-05]
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać J. J. Sakurai Prize for Theoretical Particle Physics, aps.org [dostęp 2022-01-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]