Dawid Galván Bermúdez
| prezbiter i męczennik | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 stycznia 1915 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
22 listopada 1992 |
| Kanonizacja |
21 maja 2000 |
| Wspomnienie |
30 stycznia |
| Atrybuty |
palma |
| Szczególne miejsca kultu |
Guadalajara |
Dawid Galván Bermúdez, (hiszp.) David Galván Bermúdez (ur. 29 stycznia 1881 w Guadalajarze, zm. 30 stycznia 1915 tamże) – święty Kościoła katolickiego, działający na terenie diecezji guadalajarskiej prezbiter, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu rewolucji meksykańskiej[1][2][3][4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z ubogiej rodziny szewca José Trinidad Galvána i Mariany Bermúdez[5]. Wcześnie osierocony pomagał w utrzymaniu rodziny[5].
Z powodu swojego trudnego charakteru wydalony został z seminarium duchownego w którym podjął naukę w 1895 r.[5][2]. Później awantura z narzeczoną zakończyła się dla niego więzieniem[2]. Jednak codzienne modlitwy w odwiedzanym sanktuarium Matki Bożej z Guadelupe i miłość do niej[1] doprowadziło Dawida Galvána Bermúdeza do rozpoznania powołania do życia duchownego i jak to określili jego przełożeni „prawdziwego nawrócenia”[2]. Powtórnie podjął naukę w seminarium i 20 maja[5] 1915 r. otrzymał święcenia kapłańskie[2]. Zorganizował cech szewców[5]. Pracował jako wykładowca na uczelni w Guadalajarze[4][6]. Był orędownikiem sakramentu małżeństwa i opiekunem ubogich[6][7]. Kiedy zdecydował udać się między rannych do chcących go powstrzymać powiedział:
Jaka może być większa chwała od śmierci poniesionej w momencie ratowania duszy.
Zginął niosąc posługę rannym w czasie walk ulicznych między oddziałami Pancha Villi i Venustiana Carranzy z rąk oficera oddziału Carranzy[2]. Zanim został rozstrzelany obdarował żołnierzy pieniędzmi, które miał przy sobie[2].
W czerwcu 1922 roku dokonano translacji relikwii Dawida Galvána Bermúdeza do świątyni pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej położonej w pobliżu miejsca rozstrzelania[5].
Po zakończeniu procesu informacyjnego na etapie lokalnej diecezji, który toczył się w latach 1933–1988 w odniesieniu do męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku, został beatyfikowany 22 listopada 1992 roku w watykańskiej bazylice św. Piotra, a jego kanonizacja na Placu Świętego Piotra, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy, odbyła się 21 maja 2000 roku[3]. Wyniesienia na ołtarze Kościoła katolickiego dokonał papież Jan Paweł II[6][4].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (30 stycznia)[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 453. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d Mons. Oscar Sánchez Barba: San David Galvan Bermudez Martire Messicano. 2001-07-05. [dostęp 2013-04-19]. (wł.).
- ↑ a b c d e f Diecezjalna Komisja kanonizacji. Archidiecezja Guadalajara. Meksyk.: St David Galvan Bermudez. [dostęp 2013-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (hiszp.).
- ↑ a b c DAVID GALVÁN BERMUDES. [dostęp 2013-04-19]. (hiszp.).
- ↑ Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 15. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano.