De bellis iustis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

De bellis iustis (łac. „O wojnach sprawiedliwych”) – najstarszy zabytek polskiego piśmiennictwa wojskowego. Dla celów nauki spisany w języku łacińskim.

De bellis iustis to zapis wykładu prawa wojny na Akademii Krakowskiej wygłaszany przez rektora tego uniwersytetu w latach 1400 i 1413 - Stanisława ze Skarbimierza.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leonard Ratajczyk, Historia wojskowości, Wyd. MON, Warszawa 1980.