Dekokt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dekokt (z łac. decoquo, decocsi, decoctum = gotować[1]) - w piwowarstwie określenie części zacieru, zwykle 1/3, która pobierana jest z kadzi zaciernej, doprowadzana do wrzenia w kotle zaciernym, a następnie ponownie wlewana do zacieru głównego[2].

Dawniej dekokt oznaczał wywar wodny z ziół lekarskich lub innych składników[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janusz Sondel, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 1997, s. 253, ISBN 83-7052-951-8, OCLC 830087957.
  2. Wolfgang Vogel: Piwo warzone w domu. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2008, s. 51. ISBN 978-83-7073-630-9.
  3. Witold Doroszewski (red.): dekokt. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN, 1958–1969. [dostęp 2014-05-12].
  4. dekokt. [w:] Słownik Języka Polskiego PWN [on-line]. PWN. [dostęp 2020-01-23].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]