Demon (opera)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Demon
Демон
ilustracja
Muzyka

Anton Rubinstein

Libretto

Pawieł Wiskowatow

Liczba aktów

3

Prapremiera

13 stycznia?/25 stycznia 1875
Teatr Maryjski, Petersburg

Premiera polska

1897
Teatr Wielki w Warszawie

Demon (ros. Демон) – trzyaktowa opera Antona Rubinsteina do libretta Pawła Wiskowatowa według poematu Michaiła Lermontowa. Prapremiera 13 stycznia?/25 stycznia 1875 w Teatrze Maryjskim w Petersburgu. Polska premiera w warszawskim Teatrze Wielkim 1897.

Osoby[edytuj | edytuj kod]

Treść[edytuj | edytuj kod]

Miejsce i czas akcji: Gruzja w okresie średniowiecza.

Prolog[edytuj | edytuj kod]

Podczas burzy szalejącej nad kaukaskimi szczytami Demon wyraża swą nienawiść do świata, w którym skazany jest na wieczną samotność.

Akt I[edytuj | edytuj kod]

Tamara ze swoimi drużkami spaceruje brzegiem rzeki Aragwi. Dostrzega ją i zachwyca się jej urodą Demon. Wyznaje jej miłość, czym wzbudza w niej niepokój. Orszak księcia Sinodala przemierza kaukaski szlak w drodze na dwór księcia Gudala, by poślubić jego córkę Tamarę. Demon tarasuje drogę lawiną kamieni, zmuszając podróżnych do spędzenia nocy w górach. Pod obóz podkrada się zagon Czeczenów i morduje księcia i jego ludzi.

Akt II[edytuj | edytuj kod]

Przygotowania do uroczystości weselnych zakłóca wyczuwana przez Tamarę obecność niewidocznego Demona. Tymczasem ocaleni z drużyny księcia Sinodala przybywają z jego ciałem. Zrozpaczona Tamara postanawia wstąpić do klasztoru.

Akt III[edytuj | edytuj kod]

Nawet w uświęconym miejscu Tamara nie jest w stanie uwolnić się od obecności Demona. Zjawia się on w jej celi, wyznając jej swą miłość, na dowód której składa pocałunek, ale chwiejność Tamary i niezdolność do poświęcenia sprawiają, ze okazuje się on dla niej zabójczy.

Epilog[edytuj | edytuj kod]

Demon, który nawet gdy pragnął dobra, przyczynił się do zła i sprowadził nieszczęście na ukochaną osobę, ostatecznie przeklina swój beznadziejny los.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Czapliński „Zakochany diabeł, czyli infernum z ludzką twarzą” (o „Demonie” Antona Rubinsteina) w: „W kręgu operowych mitów” Kraków 2003