Dendropicos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dendropicos
Malherbe, 1849[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec dzięcioła jasnolicego (D. fuscescens)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Nadrodzina

Picoidea

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Melanerpini

Rodzaj

Dendropicos

Typ nomenklatoryczny

Dendropicos lafresnayi[a] Malherbe, 1849

Synonimy
Gatunki

12 gatunków – zobacz opis w tekście

Dendropicosrodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w obrębie rodziny dzięciołowatych (Picidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 12–22 cm; masa ciała 17–52,5 g[8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1849 roku francuski przyrodnik Alfred Malherbe w artykule poświęconym systematyce dzięciołów opublikowanym w czasopiśmie Mémoires de l’Académie nationale de Met[1]. Malherbe wymienił kilka gatunków – Picus mystaceus Vieillot, 1818 (= Picus namaquus A.A.H. Lichtenstein, 1793), Picus (Dendrobates) schoënsis[c] Rüppell, 1842, Picus minutus Temminck, 1823 (= Dendropicos elachus Oberholser, 1919), Dendropicos hartlaubii[a] Malherbe, 1849 i Dendropicos lafresnayi[a] Malherbe, 1849 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Dendropicos lafresnayi[a] Malherbe, 1849 (dzięcioł plamisty)[9].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Dendropicos: gr. δενδρον dendron ‘drzewo’; późnogr. πικος pikos ‘dzięcioł’, od łac. picus ‘dzięcioł’[10].
  • Mesopicos: gr. μεσος mesos ‘środkowy, pośredni’; późnogr. πικος pikos ‘dzięcioł’, od łac. picus ‘dzięcioł’[11]. Gatunek typowy: Malherbe wymienił kilka gatunków – Picus goertae Statius Müller, 1776, Picus passerinus Linnaeus, 1766, Picus kirkii Malherbe, 1845, Picus fumigatus d’Orbigny, 1840, Picus sanguineus A.H.H. Lichtenstein, 1793, Mesopicos cecilii[d] Malherbe, 1849 i Mesopicos desmuri Malherbe, 1849 (= Picus abyssinicus Stanley, 1814) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Picus goertae Statius Müller, 1776[12].
  • Scolecotheres: gr. σκωλεξ skōlex, σκωληκος skōlēkos ‘robak, larwa’; -θηρας -thēras ‘łowca’, od θηραω thēraō ‘polować’, od θηρ thēr, θηρος thēros ‘bestia, zwierzę’[13]. Gatunek typowy: Reichenbach wymienił kilka gatunków – Picus capensis J.F. Gmelin, 1788 (= Picus griseocephalus Boddaert, 1783), Dendrobates spodocephalus Bonaparte, 1850 (= Picus goertae Statius Müller, 1776), Dendrobates poliocephalus Bonaparte, 1850 (= Picus goertae Statius Müller, 1776), Picus goertae Statius Müller, 1776, Dendrobates immaculatus Swainson, 1837 (= Picus griseocephalus Boddaert, 1783), Picus (Chloropicus) pyrrhogaster Malherbe, 1845, Picus rubiginosus Swainson, 1820, Dendromus nivosus Swainson, 1837, Chloropicus caroli Malherbe, 1852 i Dendrobates gabonensis J. Verreaux & E. Verreaux, 1851 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Picus goertae Statius Müller, 1776[14].
  • Ipoctonus: gr. ιποκτονος ipoktonos ‘zabijający korniki’, od ιψ ips, ιπος ipos ‘kornik’; κτεινω kteinō ‘zabić’[15].
  • Polipicus: gr. πωλος pōlos ‘dziewica’; późnogr. πικος pikos ‘dzięcioł’, od łac. picus ‘dzięcioł’[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Polipicus elliotii Cassin, 1863.
  • Ipopatis: gr. ιψ ips, ιπος ipos ‘kornik’; πατεω pateō ‘jeść’, od πατεομαι pateomai ‘jeść’[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Dendrobates gabonensis J. Verreaux & E. Verreaux, 1851.
  • Ipophilus: gr. ιψ ips, ιπος ipos ‘kornik’; φιλος philos „miłośnik”[18]. Gatunek typowy: autorzy wymienili dwa gatunki – Picus obsoletus Wagler, 1829 i Picus murinus Sundevall, 1850 (= Picus obsoletus Wagler, 1829) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Picus obsoletus Wagler, 1829[14].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Gatunki D. elliotii, D. goertae, D. griseocephalus zostały wyodrębnione z rodzaju Mesopicos, natomiast D. obsoletus z rodzaju Ipophilus[19][20]. Do rodzaju należą następujące gatunki[21]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Podgatunek D. fuscescens.
  2. Nowa nazwa dla Dendropicos Malherbe, 1849 ze względu na puryzm.
  3. Podgatunek Chloropicus namaquus.
  4. Podgatunek Veniliornis kirkii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Malherbe 1849 ↓, s. 338.
  2. Malherbe 1849 ↓, s. 340.
  3. Scansoriae. The Climbers. – Les Grimpeurs. – Die Klettervögel. C. Picidae. The Woodpeckers. – Les Pics. – Die Spechte. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie. Dresden and Leipzig: Expedition der Vollstèandigsten Naturgeschichte, 1854, s. 340, 427. (niem.).
  4. F. Heine. Catalogue of Birds collected on the rivers Camma and Ogobai, Western Africa, by Mr. P. B. du Chailluin 1858, with notes and descriptions of new species by John Cassin. „Journal für Ornithologie”. 8, s. 191, 1860. (niem.). 
  5. J. Cassin. Notes on the PICIDAE, with descriptions of new and little known species. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 15, s. 196, 1863. (ang.). 
  6. Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 129.
  7. Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 113.
  8. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Woodpeckers (Picidae), version 1.0., [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.picida1.01 [dostęp 2020-10-06] (ang.), Dendropicos. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. W.L. Sclater. Notes on some African birds, with description of a new subspecies, Tyto alba erlangeri, and Yungipicus obsoletus batesi nom. nov. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 42 (258), s. 76, 1921. (ang.). 
  10. The Key to Scientific Names, Dendropicos [dostęp 2024-02-10].
  11. The Key to Scientific Names, Mesopicos [dostęp 2024-02-10].
  12. H.E. Strickland: Ornithological notes. W: W. Jardine: Contributions to ornithology for 1851. Cz. 4. Edinburgh: W.H. Lizars, 1851, s. 19. (ang.).
  13. The Key to Scientific Names, Scolecotheres [dostęp 2024-02-10].
  14. a b C.J. Sundevall: Conspectum avium picinarum. Stockholm: Samson & Wallin, 1866, s. 115. (łac.).
  15. The Key to Scientific Names, Ipoctonus [dostęp 2024-02-10].
  16. The Key to Scientific Names, Polipicus [dostęp 2024-02-10].
  17. The Key to Scientific Names, Ipopatis [dostęp 2024-02-10].
  18. The Key to Scientific Names, Ipophilus [dostęp 2024-02-10].
  19. J. Fuchs, J.-M. Pons. A new classification of the Pied Woodpeckers assemblage (Dendropicini, Picidae) based on a comprehensive multi-locus phylogeny. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 88, s. 28–37, 2015. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.03.016. (ang.). 
  20. M.J. Dufort. An augmented supermatrix phylogeny of the avian family Picidae reveals uncertainty deep in the family tree. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 94 (A), s. 313–326, 2016. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.08.025. (ang.). 
  21. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (Wersja: 2023-12-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]