Dependencja korony brytyjskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład własnej administracji dependencji: tablice rejestracyjne na wyspie Man – oznaczenie GBM i triskelion z godła Man

Dependencja korony brytyjskiej – forma zależności od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej terytoriów (quasi-państw) formalnie niebędących terytoriami zależnymi, ale de facto jej podległych (zależność ta wynika bowiem z tradycji, a nie z mocy prawa).

Głową dependencji jest monarcha brytyjski w ramach unii personalnej między nimi a Wielką Brytanią, która odpowiada za ich sprawy zagraniczne i obronę. Dependencje mają jednak własne parlamenty, rządy i inne aspekty państwowości – miejscowe władze zajmują się gospodarką, finansami, sprawami administracyjnymi oraz sądownictwem – stanowią one zatem przypadek sui generis w stosunkach międzynarodowych.

Formalnie dependencje nie należały do Unii Europejskiej, ale w praktyce uczestniczyły w wielu dziedzinach jej polityki[1] przed Brexitem. Ponieważ prowadzą politykę fiskalną niezależną od unijnej oraz brytyjskiej, stały się tak zwanymi rajami podatkowymi.

Status dependencji posiadają:

W czasie II wojny światowej obie dependencje normandzkie były pod okupacją niemiecką.

Wszystkie inne terytoria zależne od Wielkiej Brytanii mają odmienne statusy i nie są dependencjami koronnymi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Damian Witoń: ...angielskie Wyspy Normandzkie i Wyspa Man nie wchodzą w skład UE?. uniaeuropejska.org, 2011-02-15. [dostęp 2013-07-07].