Detroit Metal City

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Detroit Metal City
jap. デトロイト・メタル・シティ
(Detoroito metaru shiti)
Gatunekkomedia muzyczna
Manga
AutorKiminori Wakasugi
WydawcaHakusensha
Odbiorcyseinen
Drukowana wYoung Animal
Wydawana22 września 200523 kwietnia 2010
Liczba tomów10
OVA
ReżyserHiroshi Nagahama
StudioStudio 4°C
Liczba odcinków12
Data wydania8 sierpnia 2008
Czas trwania13 minut
Detroit Metal City
デトロイト・メタル・シティ
Gatunek

komedia

Rok produkcji

2008

Data premiery

23 sierpnia 2008

Kraj produkcji

Japonia

Język

japoński

Czas trwania

104 min

Reżyseria

Toshio Lee

Scenariusz

Mika Ohmori

Główne role

Kenichi Matsuyama
Rosa Kata

Muzyka

Takayuki Hattori

Zdjęcia

Koichi Nakayama

Montaż

Takuya Taguchi

Strona internetowa

Detroit Metal City (jap. デトロイト・メタル・シティ Detoroito metaru shiti)manga autorstwa Kiminori Wakasugi, publikowana w latach 2005–2010 na łamach magazynu Young Animal wydawnictwa Hakusensha. Cykl został zekranizowany zarówno w postaci serialu anime, jak i filmu aktorskiego. Tytuł pochodzi od piosenki Detroit Rock City, wydanej w 1976 przez zespół Kiss.

Pod względem demografii Detroit Metal City jest zaliczane do podgatunku seinen-manga, czyli mangi adresowanej głównie do dorosłych mężczyzn. Z kolei w klasyfikacji tematycznej uznawane jest za komedię muzyczną.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Cykl opowiada o perypetiach zespołu muzycznego Detroit Metal City (DMC). Wykonuje on death metal i zgodnie z panującą w tym gatunku konwencją, która została tutaj jeszcze dodatkowo przerysowana, muzycy noszą na scenie demoniczny makijaż i ciemne stroje, zachowują się publicznie w sposób skrajnie grubiański i agresywny, a ich teksty są niezwykle wulgarne i pełne odniesień do perwersji seksualnych, gwałtów i innych form przemocy. Tymczasem członkowie zespołu są zupełnie normalnymi ludźmi, których prawdziwa tożsamość jest utrzymywana w ścisłej tajemnicy, a biografie ich scenicznych alter ego są zupełnie zmyślone.

Główną osią fabuły są przeżycia frontmana grupy, który przyjechał do Tokio na studia muzyczne z głębokiej prowincji, chcąc wykonywać melodyjny pop. Zmuszony okolicznościami skończył jako lider satanistycznej kapeli metalowej, co napełnia go głęboką frustracją. Humor cyklu opiera się przede wszystkim na parodii i skontrastowaniu dwóch światów sytuujących się na przeciwległych biegunach muzyki rozrywkowej – banalnego popu i mrocznego metalu.

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

  • Soichi Negishi, pseudonim sceniczny Johannes Krauser II – główny bohater cyklu, nieśmiały chłopak z prefektury Ōita, będący pod silnym wpływem swojej ukochanej matki, który przyjechał na studia do Tokio licząc, że zostanie gwiazdą niezwykle łagodnej, popowej muzyki z banalnymi tekstami o miłości. Uwielbia słuchać takich piosenek, chętnie też sam je pisze. Trafia jednak do DMC, gdzie musi odgrywać rolę Krausera, demonicznego lidera znanego ze swojej wulgarności, obsceniczności i agresji. Ma do tego dość ambiwalentny stosunek. Z jednej strony brzydzi się Krauserem, a przez to i samym sobą, gdy musi się w niego wcielać. Z czasem jednak dochodzi w tym do wprawy i pisanie np. tekstów piosenek o gwałceniu przychodzi mu już całkiem łatwo. Odkrywa też, że gdy pod prawdziwym nazwiskiem wykonuje pop, jest tylko ulicznym grajkiem. Tymczasem jako Krauser jest bożyszczem tłumów i zapełnia swoimi fanami wielkie sale koncertowe.
  • Yuri Akawa – koleżanka Negishiego ze studiów muzycznych, obecnie dziennikarka modnego magazynu. Negishi bardzo chciałby zostać jej chłopakiem, zresztą ma duże szanse, bo Yuri odwzajemnia jego sympatię, a może nawet coś więcej. Sęk w tym, iż dziewczyna skrajnie nie znosi Detroit Metal City, a zwłaszcza Krausera. Negishi musi więc ukrywać przed nią skrzętnie swoją pracę.
  • Terumichi Nishida, pseudonim Camus – perkusista Detroit Metal City, niezwykle oddany zespołowi. Jako jedyny członek grupy naprawdę uwielbia death metal i jest bardzo zadowolony, że może go wykonywać. Jest jowialnym, niskim i raczej otyłym mężczyzną, który uwielbia curry.
  • Masayuki Wada, pseudonim Alexander Jagi – basista DMC. Jako jedyny członek zespołu jest przystojny i atrakcyjny dla dziewcząt nawet bez całego swojego scenicznego sztafażu, znakomicie odnajduje się w towarzystwie. Jego marzeniem jest gra w zespole wykonującym nieco lżejszą muzykę i stosującym mniej demoniczny visual kei, daleki jest jednak od skrajnie popowych fascynacji Negishiego.
  • Pani Prezes – szefowa wytwórni płytowej Death Records, z którą członkowie DMC związani są kontraktem czyniącym z nich pracowników, którzy muszą spełniać wszelkie życzenia i pomysły pani prezes. Jest bardzo wulgarną kobietą w okolicach trzydziestki, uwielbia używki i skrajnie ostre imprezy.
  • Keisuke Nashimoto, pseudonim Kapitalistyczna Świnia – łysy mężczyzna w średnim wieku, prywatnie sprzedawca w sklepie. Jest masochistą i dorabia sobie występując na koncertach DMC, gdzie w ramach "budowania atmosfery" członkowie zespołu biją go i poniżają na różne sposoby, on zaś ubrany jest w strój zaczerpnięty z praktyk BDSM.

Ekranizacje[edytuj | edytuj kod]

Film kinowy[edytuj | edytuj kod]

Premiera filmu kinowego Detroit Metal City miała miejsce 23 sierpnia 2008 roku. W japońskich kinach obejrzało go ponad milion osób. Reżyserem był Toshio Lee, a scenarzystą Mika Ōmori.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Anime[edytuj | edytuj kod]

Serial anime składa się z dwunastu odcinków liczących po ok. 13 minut, z których każdy zawiera dwa krótkie epizody. Dość nietypowo dla seriali, w Japonii został od razu wydany na DVD, w październiku 2008, nie został natomiast wcześniej pokazany przez żadną telewizję.

Obsada dubbingowa[edytuj | edytuj kod]

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Piosenki wykonywane przez DMC, a także innych artystów, w filmie i serialu zostały wydane na płytach. Metalowe partie wokalne śpiewane przez Krausera wykonał w rzeczywistości Testuya Kanmuri, natomiast w popowych piosenkach śpiewanych przez Negishiego w jego pozametalowym życiu, wokale nagrał Hideki Kaji.

Najważniejsze piosenki wykonywane przez DMC:

  1. Satsugai(Opening)
  2. Grotesque
  3. Death Penis
  4. Mad Monster

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]