Diaminy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Diaminy, dwuaminyzwiązki organiczne zawierające w cząsteczce dokładnie dwie grupy aminowe (−NH2, >NH lub >N−) przyłączone do atomów węgla. Ponieważ trwałe są tylko dwuaminy, w których obie grupy aminowe znajdują się przy różnych atomach węgla, najprostszym wyizolowanym związkiem tego typu jest etylenodiamina (1,2-diaminoetan, H2N−CH2−CH2−NH2)[1]. Opisana natomiast jest metylenodimanina (diaminometan) w postaci dichlorowodorku, CH2(NH2)2·2HCl[2].

Niektóre dwuaminy występują naturalnie, np. putrescyna (H2N−(CH2)4−NH2) i kadaweryna (H2N−(CH2)5−NH2)są produktami metabolizmu bakterii i degradacji białek.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W syntezie i przemyśle chemicznym wykorzystywane są różne diaminy aromatyczne, np. p-fenylenodiamina (H2N−C6H4−NH2), benzydyna (H2N−C6H4−C6H4−NH2) lub 4,4'-diaminodifenylometan (H2N−C6H4−CH2−C6H4−NH2) oraz alifatyczne, np. putrescyna do produkcji nylonu-46 i N,N,N′,N′-tetrametyloetylenodiamina (Me2N−CH2−CH2−NMe2) jako katalizator polimeryzacji akrylamidu i substancja chelatująca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. E. Cziczibabin: Podstawy chemii organicznej. T. 1. Warszawa: PWN, 1957, s. 451.
  2. Grimes, J. H., Hannis, R. G., Huggard, A. J.. 43. Synthesis of bis-2,2,2-trinitroethylnitrosamine. „Journal of the Chemical Society”, s. 266-271, 1964. DOI: 10.1039/JR9640000266.