Diecezja Buffalo-Pittsburgh
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Katedra diecezjalna | |
| Biskup diecezjalny |
bp John Mack |
| Biskup senior | |
| Dane statystyczne (2011) | |
| Liczba wiernych |
ok. 6000 |
| Liczba kapłanów |
20 |
| Liczba dekanatów |
3 |
| Liczba parafii |
23 |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
 42°53′28,57″N 78°36′01,22″W/42,891269 -78,600339
| |
Diecezja Buffalo-Pittsburgh – jedna z 5. diecezji Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ze stolicą w Lancaster. Do diecezji przynależą także parafie we Włoszech. Od 2012 r. ordynariuszem diecezji jest bp John Mack, na terenie diecezji przebywa także biskup senior Tadeusz Stanisław Pepłowski. Diecezja dzieli się na pięć senioratów (dekanatów):
- seniorat północny – ks. sen. Franciszek Kadryna;
- seniorat Teksas - ks. sen. Augustyn Sicard;
- seniorat centralny – ks. sen. Jan Rencewicz;
- seniorat południowy – ks. sen. Ryszard Seiler Jr.;
- seniorat włoski - ks. sen. Claudio Bocca;
oraz ordynariat wojskowy, którym kieruje ks. Robert Pleczkowski.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Niezależny ośrodek kościelny w Buffalo genezą swą sięga nieporozumień licznie przybyłych do tej miejscowości Polaków z ks. Janem Pitassem, który sprzeciwiał się budowie nowego kościoła i erygowaniu drugiej parafii polskiej. W 1880 roku wierni pod wpływem ks. Piotra Chowańca, bez pozwolenia rzymskokatolickiego biskupa, pobudowali drugi kościół, który wkrótce uległ zniszczeniu podczas burzy. W wyniku starań ks. Antoniego Klawitera i za zgodą Kongregacji Rozkrzewiania Wiary doszło w 1866 r. do pobudowania nowego kościoła i erygowania drugiej parafii polskiej pw. św. Wojciecha, pozostał jednak żal i rozgoryczenie wśród dużej części wiernych, spowodowany postawą ks. Jana Pitassa. Dlatego wierni zdecydowali się na zorganizowanie parafii niezależnej w Buffalo, gdy w dniu 2 lutego 1895 r., czyli w święto Matki Boskiej Gromnicznej, zdążając do kościoła z gromnicami zostali rozpędzeni przez policję.
W stosunkowo krótkim czasie, na zakupionym przez wiernych placu, wzniesiono murowany gmach z kościołem na piętrze i pomieszczeniami na dole przeznaczonymi na szkołę parafialną, a gdy budynek ten okazał się za mały, postawiono drugi, drewniany. Pierwszym proboszczem tej parafii był ks. A. Klawiter, lecz zmuszony pogróżkami strony przeciwnej potajemnie opuścił parafię w nocy. W tej sytuacji ks. F. Kołaszewski z Cleveland doradził komitetowi parafialnemu sprowadzenie na swego proboszcza ks. Stefana Kamińskiego z Freeland. Ks. Stefan Kamiński objął parafię w kwietniu 1896, a już we wrześniu tegoż roku zwołano do Buffalo zjazd przedstawicieli niezależnych parafii, w którym uczestniczyło ok. 50 delegatów. Zgromadzenie to, nazywane niekiedy przez grupę buffalowską synodem, wybrało ks. S. Kamińskiego na biskupa, co praktycznie oznaczało uformowanie się kolejnego niezależnego ośrodka kościelnego z siedzibą w Buffalo.
Wobec niemożności otrzymania sakry biskupiej z rąk biskupów starokatolickich zjednoczonych w Unii Utrechckiej, elekt Stefan Kamiński przyjął ją z rąk bpa Rene Vilatte'a w dniu 20 marca 1898 r. w katedrze pw. Matki Boskiej Różańcowej w Buffalo. Obaj wymienieni biskupi pozostawali w łączności z biskupami starokatolickimi i reprezentowanymi przez nich Kościołami. Ośrodek kościelny w Buffalo, noszący nazwę Kościół Polskokatolicki w Ameryce Północnej bądź też Kościół Niezależny w Ameryce Północnej, nie zdołał sformułować konstruktywnego programu religijno - społecznego i nie odegrał poważnej roli w utrwalaniu ruchu niezależnego. Ustępował ośrodkowi chicagowskiemu także pod względem ilościowy.
Po śmierci bpa S. Kamińskiego w 1911 roku, jego parafie przyłączyły się do uformowanego już wówczas ośrodka w Scranton. Parafia pw. Matki Boskiej Różańcowej w Buffalo, gdzie mieściła się siedziba biskupa, uczyniła to dopiero w 1915 roku. W 1927 r. urząd proboszcza przejął ks. Jan Jasiński, którego z czasem obrano na biskupa i konsekrowano w Scranton. Odtąd datuje się początek nowej diecezji, którą bp Jasiński kierował do samej śmierci w 1951 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Historia diecezji Buffalo-Pittsburgh na stronach Kościoła Polskokatolickiego w RP [dostęp 2011-06-25]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna witryna diecezji Buffalo-Pittsburgh (ang. • hiszp.) [dostęp 2011-06-25]