Dima Biłan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dima Biłan
Дима Билан
Ilustracja
Dima Biłan (2021)
Imię i nazwisko

Wiktor Biełan

Pseudonim

Dima Biłan

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1981
Ust´-Dżeguta, Karaczajo-Czerkiesja

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 2002

Wydawnictwo

Gala Records, EMI, Universal, Misterija Zwiuka

Odznaczenia
Zasłużony Artysta Federacji Rosyjskiej
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dima Biłan (ros. Дима Билан), właśc. Wiktor Nikołajewicz Biełan (ros. Виктор Николаевич Белан; ur. 24 grudnia 1981 w Ust´-Dżegucie) – rosyjski piosenkarz.

Aktywny na scenie od 1998 roku, autor dziewięciu albumów solowych. Dwukrotny reprezentant Rosji w konkursie Eurowizji, gdzie w 2006 i 2008, zajmował kolejno drugie (z utworem „Never Let You Go”) i pierwsze miejsce (z „Believe”) w finale konkursów. W 2012 został laureatem Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy, ponadto w latach 2005–2010 i 2012 był zdobywcą Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 grudnia 1981 w Karaczajo-Czerkiesji. Kiedy miał rok, jego rodzina przeniosła się do mieszkania jego babci w miejscowości Nabierieżnyje Czełny w Tatarstanie. Pięć lat później przeprowadzili się do miasta Majskij w Kabardo-Bałkarii, gdzie Biełan wraz z siostrą rozpoczęli naukę szkolną. Brał wówczas czynny udział w licznych przyjęciach, recytując wiersze i śpiewając piosenki[2]. Kilka miesięcy później nauczyciel z lokalnej szkoły muzycznej, uznał, że chłopiec powinien uczęszczać do szkoły muzycznej, toteż jako piątoklasista rozpoczął naukę w klasie akordeonu i został solistą miejscowego chóru[3]. Po ukończeniu szkoły muzycznej został przyjęty do Państwowej Akademii Muzycznej im. Gniesinów w Moskwie, którą ukończył w 2004[4].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W 1998 wziął udział w dziecięcym konkursie Chunga-Chunga organizowanym w Moskwie, na którym otrzymał nagrodę Iosifa Kobzy za wykonanie dwóch piosenek[5]. Kiedy był na trzecim roku studiów, jego działaniami artystycznymi zainteresował się Jurij Szmilewicz Ajzenszpis, rosyjski wydawca płyt[6], który zaproponował mu współpracę. W 2002 zajął czwarte miejsce na festiwalu Nowa fala (ros. Новая Волна)[6], a po występie na festiwalu opublikował teledysk do utworu „Bum”, który wyreżyserował Fiodor Bondarczuk[6]. W 2003 wydał debiutancki album studyjny pt. Ja nocznoj chuligan (oryg. Я ночной хулиган), a za pochodzący z niego singiel „Ja tak lublu tebia” otrzymał nagrodę na festiwalu Piesnia goda[7]. Rok później singiel „Na bieriegu nieba” (oryg. На берегу неба)[8][9][10]. Piosenką zapowiadał swoją drugą płytę, którą tworzył we współpracy z Diane Warren[8]. Za wysoką sprzedaż albumu, również zatytułowanego Na bieriegu nieba[11], odebrał certyfikat platynowej płyty w kraju[8]. W tym samym roku został ambasadorem marki „La Scala Fashion Group”[8].

W 2005 z piosenką „Not That Simple” zajął drugie miejsce w rosyjskich eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji[12]. Nagrał także rosyjskojęzyczną wersję piosenki – „Ty dołżna riadom byt” (ros. Ты должна рядом быть), a nakręcony do niej teledysk był najdroższym wideoklipem wyprodukowanym przez rosyjski przemysł fonograficzny w dziejach kraju. Po śmierci swojego dotychczasowego producenta Jurija Ajzenszpisa we wrześniu 2005 nawiązał współpracę z Janą Rudkowską[12]. Jeszcze w 2005 otrzymał dwa Złote Gramofony za singiel „Not That Simple” na gali w Sankt Petersburgu[12], zdobył główną nagrodę Pierwszego kanału za realizację projektu Nowyje piesni o gławnom (oryg. Новые песни о главном), poza tym został uznany „człowiekiem roku świata show-biznesu”[12] i odebrał Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy, a pod koniec roku otrzymał zaproszenie od amerykańskiej agencji do nagrań musicalu Piotruś Pan[12].

Biłan, Jewgienij Pluszczenko i Edwin Marton w trakcie występu w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w Belgradzie, maj 2008

14 marca 2006 otrzymał nagrodę dla artysty roku na gali International Music Awards w Kijowie[13], na której wykonał premierowo utwór „Never Let You Go”, z którym został wybrany wewnętrznie przez telewizję rosyjską na reprezentanta kraju w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji w Atenach'[13]. Przed finałem konkursu był głównym faworytem do wygranej[14]. 18 maja wystąpił w półfinale i z trzeciego miejsca awansował do sobotniego finału[15], zajął w nim drugie miejsce po zdobyciu 248 punktów, w tym najwyższych not 12 pkt z siedmiu krajów[16]; do zwycięstwa brakowało mu 44 pkt[13]. Podczas wszystkich występów na scenie towarzyszyły mu dwie baletnice, a na środku sceny stał wielki biały fortepian[13]. Dzięki singlowi „Never Let You Go” osiągnął sukces komercyjny, znalazł się na wielu europejskich listach przebojów[13]. Po udziale w konkursie wydał album pt. Wriemia-rieka, który rozszedł się w ponad dwumilionowym nakładzie, zapewniając mu status platynowej płyty w Rosji[13]. W 2006 i 2007 odebrał Europejskie Nagrody Muzyczne MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy.

Biłan i Lys Assia podczas konferencji prasowej 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w Moskwie, 2009

W 2008 zakwalifikował się z piosenką „Believe” do krajowych eliminacji do 53. Konkursu Piosenki Eurowizji[17][18]. 9 marca wygrał finał selekcji, dzięki czemu został reprezentantem Rosji w konkursie organizowanym w Belgradzie[19][20]. 20 maja wystąpił w pierwszym półfinale Eurowizji 2008 i z trzeciego miejsca awansował do finału rozgrywanego 24 maja[21]. Zajął w nim pierwsze miejsce po zdobyciu 272 punktów, w tym najwyższych not 12 punktów od telewidzów z siedmiu krajów[22]. Po finale konkursu wydał album pt. Protiw prawił[23]. Jesienią 2008 rozpoczął współpracę z Philippem Pleinem[23], a zimą uczestniczył w programie Zwesdny liod, w którym w parze z Eleną Beresną zajął ostatecznie drugie miejsce[23]. Czwarty rok z rzędu odebrał także Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy. W 2009 wydał anglojęzyczny album studyjny pt. Believe[24]. W latach 2009-2010 ponownie był laureatem Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy.

Biłan podczas występu w półfinale 57. Konkursu Piosenki Eurowizji z innymi zwycięzcami, maj 2012

W 2011 wydał album pt. Miecztatiel oraz autobiografię pt. „Ot chuligana do miecztatielia” (pol. Od chuligana do marzyciela)[25]. W listopadzie 2011 zagrał koncert urodzinowy w Сrocus City Hall, gdzie zaprezentował wówczas swoje największe przeboje w towarzystwie Johann Strauss’ Vienna Symphonic Orchestra[25]. Wydarzenie przybrało znaczenie ogólnokrajowe, a Biłan wyruszył w trasę koncertową pod hasłem 30 y.o. beginning obejmującą występy w 45 miastach Rosji[26]. Również w 2011 z utworem „Back to Her Future”, nagranym w duecie z Juliją Wołkową, zajął drugie miejsce w finale rosyjskich eliminacji do 52. Konkursu Piosenki Eurowizji[27][28][29]. W maju 2012 wystąpił gościnnie w drugim półfinale konkursu wraz ze zwycięzcami kilku poprzednich konkursów[30]. Na przełomie jesieni i zimy zasiadał w komisji jurorskiej programu Gołos[26]. Jeszcze w 2012 otrzymał siódmą Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy oraz odebrał Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy na gali we Frankfurcie nad Menem.

W 2013 wydał album pt. Dotjanis[31]. W marcu 2015 zaśpiewał mieszankę swoich utworów „Believe” i „Never Let You Go” podczas jubileuszowego koncertu Eurovision Song Contest’s Greatest Hits wyprodukowanego przez BBC z okazji 60-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji[32]. 2 października 2015 wydał kolejną płytę studyjną pt. Nie molczi.

W 2017 wydał album pt. Jegoist.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Dima Biłan był jednym z uczestników słynnej "nagiej imprezy", którą w Moskwie zorganizowała Nastia Iwlejewa(inne języki). Potem zaczął publicznie przepraszać za swój udział w tej imprezie. Zrobił to, bo mógł trafić karnie do armii i wziąć udział w wojnie na Ukrainie[33].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne
  • Ja nocznoj chuligan (2003)
  • Na bieriegu nieba (2004)
  • Wriemia-rieka (2006)
  • Protiw prawił (2008)
  • Believe (2009)
  • Мiecztatiel (2011)
  • Dotjanis (2013)
  • Nie molczi (2015)
  • Jegoist (2017)

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Książka autobiograficzna Ot chuligana do miecztatielia, 2011

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dawid Szwajcowski: Tropem gwiazd Eurowizji: Dima Bilan. 2020-12-16. [dostęp 2020-12-16]. (pol.).
  2. ↑ 1981–1988 – Childhood. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  3. ↑ 1989–1998 – Music education. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  4. ↑ 1999 – 2000 – Moscow, enrolling in Gnesinka and early career. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  5. ↑ 1998 – Festival „Chunga-Changa”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  6. ↑ a b c 2002 – Getting started with Yuri Aizenshpis, contest „New Wave”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  7. ↑ 2003 – First solo album „Nochnoy hooligan”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  8. ↑ a b c d 2004 – Album „Na beregu neba”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  9. ↑ Дима Билан – Музыка – На Берегу Неба. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. (ros.).
  10. ↑ Dima Biłan– Music – Na Beregu Neba (At The Sky Shore). bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  11. ↑ Альбом Димы Билана – На берегу неба. bilan-club.naro.ru. [dostęp 2013-05-14]. (ros.).
  12. ↑ a b c d e 2005 – Selection for „Eurovision”, the death of Yuri Aizenshpis, the beginning of cooperation with Yana Rudkovskaya. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e f 2006 – „Eurovision” album „Vremya-reka”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  14. ↑ Sietse Bakker: The end of a decade: Athens 2006. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-30. [dostęp 2013-05-14]. (ang.).
  15. ↑ Eurovision Song Contest 2006 (Semi-Final). [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  16. ↑ Eurovision Song Contest 2006 (Final). [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  17. ↑ Jewrowidzienie 2008. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2007-12-10. [dostęp 2013-05-13].
  18. ↑ Skład Jewrowidzienie 2008. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2008-02-26. [dostęp 2013-05-13].
  19. ↑ Glen Webb: Dima Biłanagain conquers Russian hearts. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  20. ↑ Believe z Rosji. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2008-03-10. [dostęp 2013-05-13].
  21. ↑ Eurovision Song Contest 2008 Semi-Final (1). [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  22. ↑ Eurovision Song Contest 2008 (Final). [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  23. ↑ a b c 2008 – Victory at „Eurovision”, participation in the „Zvesdny lyod” („Star Ice”). bilandima.ru. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)]. (ang.).
  24. ↑ 2009 – English-speaking album „Believe”, „Eurovision”. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  25. ↑ a b 2011 – Concert tour „30 y.o. Beginning,” Eurovision-2012, Muz-TV 2012, concert at Chaikovsky hall, EMA-2012, The „Voice”, Victor Belan. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  26. ↑ a b 2012 – Concert tour of „30 y.o. Beginning,” Eurovision-2012, Muz-TV 2012, concert at Chaikovsky hall, EMA-2012, The „Voice”, Victor Belan. bilandima.ru. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (ang.).
  27. ↑ Adam Naruszewicz: Dima po raz trzeci?. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2012-02-29. [dostęp 2014-12-06].
  28. ↑ Olena Omelyanchuk: UPDATE: The list of the Russian participants confirmed. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-03-01. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  29. ↑ Olena Omelyanchuk: See: Buranovskiye Babushki to represent Russia. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-03-01. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  30. ↑ Jarmo Siim: Lena, Rybak, Bilan, Šerifović Eurovision interval acts. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-05-10. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  31. ↑ Simon Storvik-Green: Dima Biłanreleases his eighth album. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-06-10. [dostęp 2013-10-16]. (ang.).
  32. ↑ Eurovision's Greatest Hits - full line-up revealed!. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05]. (ang.).
  33. ↑ Piosenkarz robi wszystko, by nie trafić na front. To kara za „nagą imprezę”. o2.pl, 2024-01-16. [dostęp 2024-01-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji
1956–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029

Reprezentanci Rosji w Konkursie Piosenki Eurowizji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dima_Biłan&oldid=72605101”