Dmitrij Jaroszenko

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Jaroszenko
Ilustracja
Jaroszenko na MŚ 2008
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1976[1]
Makarow

Klub

Dynamo Nowosybirsk

Wzrost

182 cm

Debiut w PŚ

12.03.1999, Oslo
(66. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

17.03.2005, Chanty-Mansyjsk (22. miejsce – b.pościgowy)

Pierwsze podium w PŚ

2.12.2006, Östersund
(2. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata
złoto Anterselva 2007 sztafeta
złoto Östersund 2008 sztafeta
brąz Östersund 2008 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Nowosybirsk 2005 sztafeta
srebro Mińsk 2004 b. indywidualny
Puchar Świata
2. miejsce
2007/2008
Puchar Świata (Bieg pościgowy)
Mała Kryształowa Kula
2006/2007
2. miejsce
2007/2008
Puchar Świata (Sprint)
2. miejsce
2007/2008
Puchar Świata (Bieg masowy)
3. miejsce
2007/2008
Strona internetowa

Dmitrij Władimirowicz Jaroszenko (ros. Дмитрий Владимирович Ярошенко; ur. 4 listopada 1976 w Makarowie) – rosyjski biathlonista, dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata w sztafecie oraz złoty medalista mistrzostw Europy w sztafecie. Zdobywca Małej Kryształowej Kuli za wygranie klasyfikacji biegu pościgowego w sezonie 2006/2007. Zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 2007/2008. Dziesięciokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Jaroszenki byli lekarzami: ojciec – Władimir Wasiljewicz zajmował się chirurgią, zaś matka – Walentina Michajłowna była internistką. Rok po urodzeniu Dmitrij wraz z rodzicami przeprowadził się na Kamczatkę do miasta Jelizowo[1].

Jaroszenko z zawodu jest żołnierzem[2]. W 2000 roku ukończył Dalekowschodnią Akademię Kultury Fizycznej, a siedem lat później Jugorskij gosudarstwiennyj uniwiersitiet[3]. Jego żoną jest rosyjska biathlonistka Marina Jaroszenko (nazwisko rodowe Borczukowa), wicemistrzyni świata w biathlonie letnim[4]. 16 stycznia 2009 urodził im się syn Jarosław[5]. Mieszka w Nowosybirsku[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Dmitrij Jaroszenko zainteresował się biathlonem w wieku jedenastu lat dzięki koledze, który namówił go na wyjazd narciarski połączony ze strzelaniem z broni[6]. Dmitrijowi bardzo spodobał się ten pomysł i kilka dni później zaczął się starać o przyjęcie do klubu sportowego okręgowej sekcji biathlonowej. W 1987 został przyjęty i zaczął trenować biathlon wyczynowo[1].

Jaroszenko osiągał bardzo dobre wyniki w swoim okręgu, ale dyscyplina ta nie była zbyt popularna na Kamczatce, gdzie mieszkał[1]. Aby szybciej się rozwijać, potrzebował startów w zawodach wyższego szczebla, co było nierozerwalnie związane z przeprowadzką. W 1998 przeniósł się do Nowosybirska i zaczął startować na różnych krajowych zawodach[6]. W 1999 dostał się do drugiej reprezentacji Rosji, jednak zaistniałe problemy finansowe przeszkodziły mu w startach w reprezentacji, a co za tym idzie również w zawodach Pucharu Świata.

Mistrzostwa Europy 2004 i 2005[edytuj | edytuj kod]

Ceremonia wręczenia medali sztafetom mieszanym

W 2002 ówczesny trener Jaroszenki Walerij Zakarow zgłosił podopiecznego do udziału w zawodach w barwach Chanty-Mansyjska. W 2003 po raz pierwszy wystąpił na międzynarodowej imprezie. Były to mistrzostwa Europy w Forni Avorti (Włochy). Udział w tych mistrzostwach nie był jednak dla Jaroszenki pomyślny. Zajął trzydzieste trzecie miejsce w sprincie oraz trzydzieste ósme w biegu pościgowym. Rok później, na mistrzostwach Europy w Mińsku zdobył swój pierwszy medal na poważnych zawodach[7]. Zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, tracąc jedynie 12 sekund do Tomasza Sikory. Kolejna impreza tego cyklu - Mistrzostwa Europy w Biathlonie 2005 odbyły się w „jego” miejscowości – Nowosybirsku. Zajął tam siódme i szóste miejsca indywidualnie oraz wywalczył złoto w sztafecie. Na ostatniej zmianie musiał odrobić straty do reprezentacji Ukrainy, rywalizując ze swoim serdecznym kolegą Ołeksandrem Biłanenką[7]. Na mistrzostwach Europy wystąpił jeszcze raz, w Lagdorf-Arbeesee 2006, nie odnosząc jednak większych sukcesów. W sezonie 2005/2006 zdobył Puchar Europy[7], co zagwarantowało mu miejsce w podstawowym składzie Rosji.

Puchar Świata 1999–2006[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz w zawodach Pucharu Świata Jaroszenko startował w 1999 w Oslo/Holmenkollen, gdzie zajął sześćdziesiąte szóste miejsce w sprincie. Ponownie brał udział w zawodach międzynarodowych cztery lata później, pod koniec sezonu 2002/2003 w Östersund, jednak również nie zdobył punktów. Później startował także w Beitostølen, ponownie w Oslo, ale dopiero w 2005 w biegu na dochodzenie w Chanty-Mansyjsku ukończył zawody w czołowej trzydziestce. W kolejnym sezonie pojawiał się na zawodach coraz częściej, zdobywając punkty m.in. w Oberhofie, Pokljuce czy w startach kończących sezon 2005/2006 w Oslo.

Puchar Świata 2006/2007[edytuj | edytuj kod]

Dzięki dobrym startom w sezonie 2005/2006 oraz zdobyciu Pucharu Europy Jaroszenko dołączył do pierwszej reprezentacji Rosji. Pierwsze zawody w sezonie odbywały się w szwedzkim Östersund. Trener Władimir Alikin miał wybierać pomiędzy Jaroszenką a Andriejem Makowiejem[6]. Postanowił, że na zawody pojedzie ten drugi, jednak Jaroszenko też znalazł się w kadrze dzięki decyzji Pawła Rostowcewa, który oświadczył, że nie jedzie do Szwecji i kończy karierę[6].

Jaroszenko zdobył dwa drugie miejsca w sprincie oraz biegu pościgowym[8], ustępując jedynie Norwegowi Ole Einarowi Bjørndalenowi. Dzięki dobrym startom stał się fundamentem rosyjskiej reprezentacji. Tydzień później w Hochfilzen ponownie zajął drugie miejsce w biegu pościgowym[9] dzięki czemu przesunął się na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, poza tym wspólnie z kolegami wygrał sztafetę.

Kolejne zawody miały odbyć się w słowackim Osrblie, jednak z powodu braku śniegu zostały przeniesione do Hochfilzen[10], gdzie Jaroszenko kolejny raz zajął drugie miejsce w sztafecie. W pierwszych zawodach w 2007. Rosjanie znowu wygrali sztafetę w Oberhofie[11] oraz zajęli drugie miejsce w Ruhpolding[12], poza tym Jaroszenko dorzucił jeszcze swoją drugą pozycję w biegu pościgowym w Oberhofie, przegrywając jedynie z Nikołajem Krugłowem[13]. W kolejny weekend biathloniści gościli w słoweńskiej Pokljuce, gdzie najlepszą pozycją Rosjanina była szósta lokata w biegu pościgowym[14].

Następnie odbyły się mistrzostwa świata w Antholz. Główna impreza sezonu nie była dla Jaroszenki zbyt udana, zajął dwudzieste ósme miejsce w sprincie, siódme w biegu pościgowym oraz dziewiąte w sztafecie mieszanej. Jedyną pociechą było zdobycie złotego medalu w sztafecie mężczyzn[15]. W kolejnych zawodach sezonu Jaroszenko tylko jeszcze raz stanął na podium – zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym w Oslo/Holmenkollen[16]. W klasyfikacji generalnej uplasował się na piątej pozycji. Na pocieszenie zdobył trzy „małe kryształowe kule” – za zwycięstwo w klasyfikacji biegu pościgowego oraz wspólnie z kolegami z drużyny za zwycięstwo w klasyfikacji sztafet, a także w pucharze narodów.

Puchar Świata 2007/2008[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2007/2008 Jaroszenko był czołową postacią rosyjskiego biathlonu. W pierwszych startach ustępował jedynie „królowi biathlonu” Ole Einarowi Bjørndalenowi. Po pierwszym fatalnym występie w biegu indywidualnym (82 pozycja) zajął drugie miejsce w sprincie[17] oraz trzecie w biegu pościgowym[17].

Tydzień później podczas zawodów w austriackim Hochfilzen Jaroszenko trzykrotnie stawał na podium. Na początku wygrał swoje pierwsze zawody indywidualnie, zwyciężając w sprincie[18]. Dzień później w biegu pościgowym zajął drugie miejsce, a następnie powtórzył swój wyczyn w sztafecie[19]. Dzięki bardzo dobrej postawie Jaroszenko przesunął się w klasyfikacji generalnej PŚ na najwyższe w karierze, drugie miejsce.

Kolejnym startem był bieg indywidualny[20], który podobnie jak na początku sezonu nie zakończył się dla Rosjanina pomyślnie. Pięć razy nie trafił do tarczy i zajął odległe dwudzieste piąte miejsce. W sprincie było już lepiej, Dmitrij dobiegł do mety na drugim miejscu[20], a dzień później kolejny raz w karierze wygrał z kolegami sztafetę[20].

W następnych zawodach w niemieckim Oberhofie Jaroszenko zajął drugie miejsce w sztafecie[21] oraz szóste w sprincie[21]. W biegu masowym otarł się o podium zajmując czwarte miejsce[21].

Na zawodach w Ruhpolding oraz w Antholz, oprócz sztafety, w której zajął drugie miejsce, nie wiodło mu się najlepiej. Ani razu nie wszedł do czołowej piątki. Następnie odbyły się mistrzostwa świata w Östersund. W pierwszej konkurencji – sprincie – Dmitrij zajął dziesiąte miejsce[22]. W biegu pościgowym powiodło mu się już lepiej, zajął czwarte miejsce, a do upragnionego podium zabrakło mu 7,8 s[22]. W biegu indywidualnym pokazał kolejną obniżkę formy, trzy nietrafione strzały i jedenaste miejsce, ze stratą ponad dwóch minut do zwycięzcy Emila Hegle Svendsena[22]. W pierwszej konkurencji drużynowej – sztafecie mieszanej – Jaroszenko zdobył swój drugi medal mistrzostw świata. Wywalczył brąz[22]. Kilka dni później poszło mu jeszcze lepiej i do brązu dołożył jeszcze złoty krążek w sztafecie[22]. Ostatnim startem na mistrzostwach był bieg masowy, w którym Rosjanin uplasował się na szóstym miejscu[22].

Podczas pierwszych zawodów po mistrzostwach świata w Pjongczangu Jaroszenko nie wykorzystał okazji, aby odrobić punkty do niegoszczącego w Korei lidera Pucharu Świata, Norwega Ole Einara Bjørndalena[23]. Spisał się bardzo słabo, zajął siedemnaste i dziewiętnaste miejsce[24].

W kolejnych startach Rosjanin spisywał się niezbyt dobrze. W Chanty-Mansyjsku zajął piąte miejsce w sprincie oraz dziewiąte w biegu pościgowym i biegu masowym. W kończących sezon 2007/2008 startach Jaroszenko odnotował najgorszy wynik w sezonie. Zajął dziewięćdziesiąte szóste miejsce w sprincie[25], a dwa dni później był siedemnasty w biegu masowym. Pomimo gorszych ostatnich startów Dmitrij ukończył sezon na bardzo dobrym drugim miejscu w klasyfikacji generalnej, gromadząc 696 punktów i przegrywając jedynie z Ole Einarem Bjørndalenem[26][27].

Puchar Świata 2008/2009[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2008/2009 Jaroszenko zaczął od fatalnych startów. W pierwszych zawodach w Östersund, biegu indywidualnym, Dmitrij sześć razy spudłował na strzelnicy i zajął odległe sześćdziesiąte-pierwsze miejsce[28]. W sprincie i biegu pościgowym było niewiele lepiej – odpowiednio 23 i 20. miejsce. Kolejny tydzień nie przyniósł zwyżki formy. Jaroszenko oddał po dwa niecelne strzały w pozycji stojącej i leżącej co dokładając nie najlepszy bieg pozwoliło zająć mu dopiero 67. miejsce, wskutek czego nie awansował do biegu pościgowego[29]. Fatalne występu spowodowały, że Jaroszenko nie znalazł się w składzie rosyjskiej drużyny, która dzień później wygrała sztafetę. Podczas kolejnego tygodnia w Hochfilzen (zawody odbywały się w zastępstwie startów w Pokljuce)[30], Rosjanin zanotował znacznie lepsze występy. najpierw zajął 11. miejsce w biegu indywidualnym, a dwa dni później, pod nieobecność Norwegów: Svendsena oraz Bjørndalena, Jaroszenko strącił wszystkie krążki i uplasował się na trzeciej pozycji[31]. Bieg sztafetowy nie był już jednak tak udany, Rosjanie zajęli dopiero piąte miejsce, na co duży wkład miał Dmitrij, który biegł karną rundę[32]. Zawody inaugurujące nowy rok odbywały się w Oberhofie. Jaroszenko zajął tam drugie miejsce w sztafecie, a także szóste w sprincie oraz dziewiąte w biegu masowym. Tydzień później w Ruhpolding Rosjanin nie miał już tak pomyślnych startów. W sztafecie Rosjanie zajęli dopiero siódme miejsce, a w sprint Dima ukończył na odległej 45 pozycji. Bardzo słabe wyniki zadecydowały, że Jaroszenko nie wystąpił w biegu pościgowym, a także nie pojechał na występu do Anterselvy.

Doping[edytuj | edytuj kod]

4 lutego na rosyjskich stronach internetowych pojawiła się informacja o przyłapaniu na dopingu trójki rosyjskich biathlonistów[33]. Kilka dni później podano nazwiska dopingowiczów i wśród nich znalazł się Jaroszenko. Międzynarodowa Unia Biathlonu na początku zawiesiła biathlonistów, a potem zdyskwalifikowała i anulowała wszystkie wyniki w bieżącym sezonie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2007 Anterselva 27. 8. 1. 9.
2008 Östersund 11. 10. 4. 6. 1. 3.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1998/1999 -
2002/2003 -
2004/2005 82.
2005/2006 61.
2006/2007 5.
2007/2008 2.
2008/2009 DSQ[34]

Statystyka miejsc na podium[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Bieg indywidualny Sprint Bieg pościgowy Bieg masowy Sztafeta Razem
1. miejsce
1
5
6
2. miejsce
3
4
5
12
3. miejsce
1
1
1
3
Top 10
2
10
13
5
12
42
Punktował
5
20
17
8
12
62
Starty
8
28
20
9
12
77

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 2 grudnia 2006 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 2. 0+0 24:31,7 +15,5 Ole Einar Bjørndalen
2. 3 grudnia 2006 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+0+1 34:52,97 +19,7 Ole Einar Bjørndalen
3. 9 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+2+0 41:59,09 +2:08,1 Ole Einar Bjørndalen
4. 7 stycznia 2007 Niemcy Oberhof Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+1+1 36:46,85 +28,6 Nikołaj Krugłow
5. 8 marca 2007 Norwegia Oslo/Holmenkollen Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+0 57:20,6 +28,9 Raphaël Poirée
6. 1 grudnia 2007 Finlandia Kontiolahti Sprint na 10 km 2. 1+0 23:26,1 +12,7 Ole Einar Bjørndalen
7. 2 grudnia 2007 Finlandia Kontiolahti Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+0+3 33:52,48 +1:00,5 Iwan Czeriezow
8. 7 grudnia 2007 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 1. 0+1 23:57,8
9. 8 grudnia 2007 Austria Hochfilzen Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 1+0+1+3 35:26,01 +28,7 Ole Einar Bjørndalen
12. 15 grudnia 2007 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 2. 0+1 23:49,3 +4,9 Ole Einar Bjørndalen

Drużynowo

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Sztafeta 4 × 7,5 km 1. 0+0 1:25:18,45[35]
2. 17 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Sztafeta 4 × 7,5 km 2. 0+0 1:20:51,18 +5,6 Norwegia
3. 4 stycznia 2007 Niemcy Oberhof Sztafeta 4 × 7,5 km 1. 0+0 1:26:09,8
4. 11 stycznia 2007 Niemcy Ruhpolding Sztafeta 4 × 7,5 km 2. 0+0 1:29,21 +4,6 Norwegia
5. 10 lutego 2007 Włochy Anterselva () Sztafeta 4 × 7,5 km 1. 0+0 1:14:36,16
6. 9 grudnia 2007 Austria Hochfilzen Sztafeta 4 × 7,5 km 2. 0+1 1:20:56,71 2:25,5 Norwegia
7. 16 grudnia 2007 Słowenia Pokljuka Sztafeta 4 × 7,5 km 1. 0+0 1:16:58,10
8. 4 stycznia 2008 Niemcy Oberhof Sztafeta 4 × 7,5 km 2. 0+0 1:21:43,4 +3,4 Norwegia
9. 10 stycznia 2008 Niemcy Ruhpolding Sztafeta 4 × 7,5 km 2. 0+0 1:27:25,96 +19,3 Norwegia
10. 12 lutego 2008 Szwecja Östersund () 3. 0+0 1:13:23,4 +1:02,9 Niemcy
11. 16 lutego 2008 Szwecja Östersund () Sztafeta 4 × 7,5 km 1. 0+0 1:21:00,7

Miejsca w poszczególnych zawodach[edytuj | edytuj kod]

2008/2009 Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Austria
Hochfilzen
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Antholz
Korea Południowa
Pjongczang ()
Kanada
Whistler
Norwegia
Trondheim
Rosja
Chanty-Mansyjsk
Ogólnie
IN SP PU SP PU RL IN SP RL RL SP MS RL SP PU SP PU MS SP PU RM IN MS RL SP PU RL SP PU MS SP PU MS Punkty Miejsce
61 23 20 67 q[36] - 11 3 5 2 6 9 7 45 DNS - - -
2007/2008 Finlandia
Kontiolahti
Austria
Hochfilzen
Słowenia
Pokljuka
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Szwecja
Östersund ()
Korea Południowa
Pjongczang
Rosja
Chanty-M.
Norwegia
Oslo
Ogólnie
IN SP PU SP PU RL IN SP RL RL SP MS RL SP PU SP PU MS SP PU RM IN RL MS SP PU RM SP PU MS SP PU MS Punkty Miejsce
82 2 3 1 2 2 25 2 1 2 6 4 2 10 8 19 6 10 10 4 3 11 1 6 17 19 5 9 9 96 q 17 696 2
2006/2007 Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Austria
Hochfilzen
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Słowenia
Pokljuka
Włochy
Anterselva ()
Finlandia
Lahti
Norwegia
Oslo
Rosja
Chanty-M.
Ogólnie
IN SP PU SP PU RL IN SP RL RL SP PU RL SP MS SP PU MS SP PU IN RM MS RL IN SP PU SP PU MS SP PU MS Punkty Miejsce
13 2 2 6 2 1 DNS 17 2 1 5 2 2 20 24 21 6 17 27 8 9 1 6 14 7 3 5 DNF 19 21 6 619 5
2005/2006 Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Słowacja
Osrblie
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Włochy
San Sicario (IO)
Słowenia
Pokljuka
Finlandia
Kontiolahti
Norwegia
Oslo
Ogólnie
SP PU RL IN SP RL IN SP MS RL SP PU RL SP PU SP PU MS IN SP PU RL MS SP PU RM SP PU MS SP PU MS Punkty Miejsce
24 65 q 52 15 33 40 13 32 43 60
2004/2005 Norwegia
Beitostølen
Norwegia
Oslo
Szwecja
Östersund
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Włochy
S. Sicario
Słowenia
Pokljuka
Austria
Hochfilzen ()
Rosja
Chanty-M.
Ogólnie
SP PU RL IN SP PU SP PU MS RL SP PU RL SP PU IN SP PU IN SP RL SP PU MS SP PU IN RL MS SP PU MS Punkty Miejsce
54 41 56 46 22 9 82
Legenda
SP – sprint IN – bieg indywidualny PU – bieg pościgowy MS – bieg masowy RL – sztafeta RM – sztafeta mieszana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ярошенко, Дмитрий. [dostęp 2008-08-27]. (ros.).
  2. a b Profil na biathlon2b. [dostęp 2008-08-27]. (niem.).
  3. Profil na biathlon.ua. [dostęp 2008-08-27]. (ukr.).
  4. Wywiad z Jaroszenko. [dostęp 2008-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ros.).
  5. Jaroszenko ojcem. [dostęp 2009-01-17]. (pol.).
  6. a b c d Спортивная карьера Димы. [dostęp 2008-11-01]. (ros.).
  7. a b c Ярошенко Дмитрий. [dostęp 2008-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-16)]. (ros.).
  8. Zawody w Szwecji. [dostęp 2008-10-31]. (pol.).
  9. Niepokonany Bjoerndalen. Gwizdoń i Sikora w drugiej 10. [dostęp 2008-10-31]. (pol.).
  10. Biathloniści dwa razy w Hochfilzen. [dostęp 2008-10-31]. (pol.).
  11. Zawody w Oberhofie. [dostęp 2008-10-31]. (niem.).
  12. Zawody w Ruhpolding 07. [dostęp 2008-10-31]. (niem.).
  13. Biathlon:ponownie Krugłow. [dostęp 2008-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (pol.).
  14. Wyniki zawodów w Pokljuce. [dostęp 2008-10-31]. (niem.).
  15. Wyniki Mistrzostw Świata w Anthloz. [dostęp 2008-10-31]. (niem.).
  16. Wyniki startów w Oslo. [dostęp 2008-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-13)]. (niem.).
  17. a b Pierwsze zawody w PŚ 2007/2008. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  18. Zwycięstwo Jaroszenki. [dostęp 2008-08-27]. (pol.).
  19. Wyniki PŚ w Hochfilzen. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  20. a b c Zawody w Pokljuce 07. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  21. a b c Zawody w Oberhofie 08. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  22. a b c d e f MŚ w Östersund. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  23. bez Bjørndalena w P'yŏngch'ang. [dostęp 2008-09-13]. (norw.).
  24. Zawody w Korei. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  25. 96. miejsce w sprincie. [dostęp 2008-08-27]. (ukr.).
  26. Jaroszenko drugi w klasyfikacji generalnej. [dostęp 2008-08-27]. (pol.).
  27. Yaroshenko and Bailly win sprints. [dostęp 2008-09-13]. (ang.).
  28. E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP – Oestersund (SWE). [dostęp 2008-12-13]. (ang.).
  29. E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP – Hochfilzen (AUT). [dostęp 2008-12-13]. (ang.).
  30. Przeniesienie zawodów do Hochfilzen. [dostęp 2008-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)]. (ang.).
  31. E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP – Hochfilzen (AUT)2. [dostęp 2008-12-20]. (ang.).
  32. E.ON RUHRGAS IBU WORLD CUP – Hochfilzen (AUT) Relay. [dostęp 2009-04-12]. (ang.).
  33. Gwiazdy rosyjskiego biathlonu na dopingu. [dostęp 2009-04-12]. (pol.).
  34. Jaroszenko po wykryciu dopingu został zawieszony, a jego wyniki anulowane
  35. Podawany jest czasy ogólny całej sztafety
  36. do biegu pościgowego kwalifikuje się najlepszych 60 zawodników sprintu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]