Doktorowo
52°13′40″N 16°21′15″E/52,227778 16,354167| Dzielnica Grodziska Wielkopolskiego | |
 Ul. Zbąszyńska (2015) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| W granicach Grodziska Wielkopolskiego |
1896 |
| Kod pocztowy |
62-065 |
| Tablice rejestracyjne |
PGO |
Położenie na mapie Grodziska Wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego  | |
Położenie na mapie gminy Grodzisk Wielkopolski  | |
| 52°13′40″N 16°21′15″E/52,227778 16,354167
| |
Doktorowo – dawna wieś w Wielkopolsce, położona na zachód od Grodziska Wielkopolskiego.
Wzmiankowana po raz pierwszy w 1563 roku jako własność Ostrorogów. Wieś Doctorowo położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[1]. Pod koniec XIX wieku wieś miała 905 mieszkańców.[2]
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Doktorowo należało do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[3]. Doktorowo należało do okręgu grodziskiego i stanowiło część majątku Grodzisk (Grätz), którego właścicielami byli wówczas Szolc i Łubieński[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 739 mieszkańców i 100 dymów (domostw)[3].
W czasie Wiosny Ludów, w 1848 roku, Doktorowo było jednym z miejsc w Grodzisku Wlkp., gdzie doszło do walki kosynierów grodziskich z wojskiem pruskim. Powstańcy uzbrojeni przeważnie w kosy, siekiery i broń myśliwską oraz dowodzeni przez miejscowego lekarza Marcusa Mosse próbowali bezskutecznie zatrzymać atak niemieckiej kawalerii od tej strony na miasto. Po rozbiciu barykady byli spychani do centrum Grodziska[4]. O wydarzeniu tym przypomina głaz z tablicą pamiątkową przy ulicy Zbąszyńskiej.
Piotr Berger pisał, że przedmieście Doktorowo zaczynało się na rozstaju dróg do Nowego Tomyśla i Buku, o czym świadczy stojąca tam do dziś figura Chrystusa Króla. Działało tutaj wielu rzemieślników m.in. kowali, kołodziei, ślusarzy i młynarzy. Jeszcze przed II Wojną Światową stały tutaj liczne wiatraki m.in. przy ulicach Młyńskiej, Winnej, Nowotomyskiej i Zbąszyńskiej[5].
W 1896 wieś włączono w granice miasta Grodziska.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 68.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
- ↑ Dariusz Matuszewski, „Powiat Grodziski wczoraj i dziś”, Grodzisk Wielkopolski, Starostwo Powiatowe i Towarzystwo Miłośników Ziemi Grodziskiej, 2014, Str. 17
- ↑ Piotr Berger, Ulice i patroni Grodziska Wlkp., Grodzisk Wlkp. 1997, ISBN 83-904694-3-X, s. 53
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Anders, Grodzisk Wielkopolski, Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, ISBN 83-85811-26-5, OCLC 749137713.
- "Grodzisk Wielkopolski - Zarys Dziejów" - Bogusław Polak, Grodzisk Wlkp. 1990
