Dom handlowy Haase & Co. w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom handlowy Hasse & Co.
Symbol zabytku nr rej. A-434 z 19.04.1994[1]
Ilustracja
Budynek Hasse – po prawej, obok gmach PKO BP
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

Plac Wolności 4

Architekt

Hermann Röhde

Rozpoczęcie budowy

1908

Ukończenie budowy

31 marca 1909

Ważniejsze przebudowy

1990-1992 (remont kapitalny)

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Hasse & Co.”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Hasse & Co.”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom handlowy Hasse & Co.”
Ziemia52°24′27,65″N 16°55′38,32″E/52,407681 16,927311
Nagłówek (logo) z listownika firmy
Detal

Dom handlowy Haase & Co. (według niektórych źródeł Hasse) – położony w centrum Poznania dawny konfekcyjny dom handlowy spółki Haase, której właścicielem był Gustav Haase (współwłaściciel okazałej kamienicy Haase i Wagnera). Zlokalizowany przy Placu Wolności 4, w bezpośrednim sąsiedztwie modernistycznego gmachu Oddziału 1 PKO BP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek zaprojektował w 1908 architekt z BerlinaHermann Röhde (autor Szpitala im. Raszei). Dom handlowy uroczyście otwarto 31 marca 1909 (wcześniej sklepy firmy mieściły się przy ul. Nowej 3 – obecnie Paderewskiego). Bogato zdobiona elewacja posiada cechy eklektyczne – łączy w sobie elementy secesyjne, jak i barokowe. Umieszczono na niej liczne płaskorzeźby, odnoszące się do handlu, zwłaszcza tkaninami. Są więc figury dziecięce z atrybutami tekstylnymi, jak również postać Merkurego. Marcin Libicki nazywa ten styl neobarokiem berlińskim (styl wilhelmiński). Porównuje stylowo obiekt do pobliskich: Bazaru i gmachu PTPN.

Budynek przeznaczony był do celów handlowych w parterze i na 1. piętrze. Wyżej znajdowały się apartamenty. Sprzedawano tu przede wszystkim: materiały na ubrania, jedwabie, artykuły dla mężczyzn i bieliznę (parter), konfekcję damską (duży salon na piętrze) i nowości konfekcyjne (przeszklony, wolnostojący pawilon). W czasie trwania Wystawy Wschodnioniemieckiej firma miała własne stanowisko w głównej hali. Prezentowano tam wyroby na miarę, podłóg paryskich i wiedeńskich modeli.

W czasach PRL funkcjonowały na parterze popularne delikatesy, w których można było okresowo nabywać mniej dostępne artykuły spożywcze. Obecnie całość pełni funkcję bankowo-biurową, po kapitalnym remoncie przeprowadzonym przez Bank Handlowy w latach 1990-1992. Zachowała się m.in. oryginalna balustrada w klatce schodowej. W 1993 Bankowi Handlowemu przyznano nagrodę w konkursie dla najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego za przystosowanie do pełnienia funkcji bankowych z zachowaniem zabytkowego układu przestrzennego i wystroju architektonicznego oraz sztukatorskiego[2].

W pobliżu znajduje się zabytkowy neobarokowy gmach Banku Włościańskiego oraz inny były dom handlowy – Dom Brandtów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Stefan Nyka, Konkurs dla najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego, w: Kronika Wielkopolski, nr 1/1994, s. 170, ISSN 0137-3102

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]