Domenico Lorenzo Ponziani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domenico Lorenzo Ponziani
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1719
Modena

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1796
Modena

Obywatelstwo

Włochy

abcdefgh
8
a8 – Czarna wieża
c8 – Czarny goniec
d8 – Czarny hetman
e8 – Czarny król
f8 – Czarny goniec
g8 – Czarny skoczek
h8 – Czarna wieża
a7 – Czarny pionek
b7 – Czarny pionek
c7 – Czarny pionek
d7 – Czarny pionek
f7 – Czarny pionek
g7 – Czarny pionek
h7 – Czarny pionek
c6 – Czarny skoczek
e5 – Czarny pionek
e4 – Biały pionek
c3 – Biały pionek
f3 – Biały skoczek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
d2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały pionek
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
b1 – Biały skoczek
c1 – Biały goniec
d1 – Biały hetman
e1 – Biały król
f1 – Biały goniec
h1 – Biała wieża
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Debiut Ponzianiego

Domenico Lorenzo Ponziani (ur. 9 listopada 1719 w Modenie, zm. 15 lipca 1796 tamże) – włoski szachista, duchowny i prawnik, jeden z czołowych przedstawicieli modeńskiej szkoły szachowej.

Człowiek wszechstronnie wykształcony, w wieku 23 lat posiadał doktorat z prawa, studiował teologię i filozofię, władał sześcioma językami, wkrótce także został profesorem prawa cywilnego na uniwersytecie w Modenie. Mając 46 lat otrzymał święcenia kapłańskie, niedługo potem (1767) mianowany został przez papieża Klemensa XIII kanonikiem modeńskiej katedry. Jako przyjaciel i uczeń Lolliego oraz Del Rio, działając pod pseudonimem "Autor Modeński", wydał w roku 1769 książkę "Z niczym nie porównywalna gra w szachy...", która w sposób usystematyzowany przedstawiała poglądy szkoły modeńskiej. Zawarł w niej także wartościowe analizy dotyczące teorii otwarcie szachowe i końcówek. Pracę tę wznowił, po rozszerzeniu i poprawieniu, pod własnym nazwiskiem, w roku 1782, od tego czasu była ona wielokrotnie wznawiana. W teorii debiutów użyczył swego nazwiska debiutowi Ponzianiego: 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.c3 i gambitowi Ponzianiego w debiucie gońca: 1.e4 e5 2.Gc4 Sf6 3.d4. Także w praktyce cieszył się renomą silnego gracza. Po śmierci pochowany został w katedrze modeńskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]