Donald Young
_(29569328250).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 lipca 1989 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2004 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Donald Senior, Illona Young |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
38 (27 lutego 2012) |
| Australian Open |
3R (2014) |
| Roland Garros |
3R (2014) |
| Wimbledon |
2R (2016, 2017) |
| US Open |
4R (2011, 2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
43 (14 sierpnia 2017) |
| Australian Open |
3R (2017) |
| Roland Garros |
F (2017) |
| Wimbledon |
2R (2014) |
| US Open |
2R (2012) |
Donald Young (ur. 23 lipca 1989 w Chicago) – amerykański tenisista, olimpijczyk z Londynu (2012).
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Donald Young jest synem Donalda Seniora i Illony. Oboje zajmują się szkoleniem tenisistów oraz są trenerami własnego syna. W młodości trenował w IMG Academy pod nadzorem Nicka Bollettieriego, który w przeszłości współpracował m.in. z Andre Agassim oraz Jimem Courierem.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Lata juniorskie[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy juniorski wielkoszlemowy tytuł wywalczył w styczniu 2005 roku na kortach Australian Open, eliminując m.in. Marina Čilicia, a w finale wynikiem 6:2, 6:4 Sun-Yong Kima[1]. Dzięki temu zwycięstwu awansował jako najmłodszy (15 lat) junior na pozycję lidera rankingu singlistów.
W 2007 roku wygrał swój drugi juniorski wielkoszlemowy turniej, na Wimbledonie. W finale wygrał z Władimirem Ignaticiem 7:5, 6:1[2].
W grze podwójnej triumfował podczas juniorskiego US Open w 2005 roku. W parze z Alexem Claytonem pokonał w meczu o tytuł Carstena Balla i Thiemo de Bakkera 7:6(3), 4:6, 7:5.
Status profesjonalny[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowy tenisista Young w 2011 roku awansował do finału zawodów ATP World Tour w Bangkoku. Pokonał po drodze m.in. broniącego tytułu Guillermo Garcíę Lópeza oraz Gaëla Monfilsa. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Younga 2:6, 0:6 z Andym Murrayem[3]. W lutym 2015 roku Young doszedł do finału w Delray Beach, gdzie uległ Ivo Karloviciowi[4]. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł do 4. rundy US Open 2011. Z dalszej gry wyeliminował Younga Andy Murray.
W lutym 2015 roku Young osiągnął finał ATP World Tour w grze podwójnej, podczas turnieju w Memphis wspólnie z Artemem Sitakiem. Finałowe spotkanie para Sitak–Young przegrała z Mariuszem Fyrstenbergiem i Santiago Gonzálezem. Razem z Santiago Gonzálezem został finalistą French Open 2017 ponosząc porażkę w decydującym meczu 6:7(5), 7:6(4), 3:6 z Ryanem Harrisonem i Michaelem Venusem[5].
W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Uczestniczył w rywalizacji singlowej, z której odpadł w 1 rundzie pokonany przez Andreasa Seppiego[6].
W rankingu gry pojedynczej Young najwyżej był na 38. miejscu (27 lutego 2012), a w klasyfikacji gry podwójnej na 43. pozycji (14 sierpnia 2017).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
| Wielki Szlem |
| ATP World Tour Finals |
| ATP World Tour Masters 1000 |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP World Tour 500 |
| ATP World Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 października 2011 | Bangkok | Twarda (hala) |  Andy Murray
|
2:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 22 lutego 2015 | Delray Beach | Twarda |  Ivo Karlović
|
3:6, 3:6 |
Gra podwójna (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 15 lutego 2015 | Memphis | Twarda (hala) |  Artem Sitak
|
 Mariusz Fyrstenberg Santiago González
|
7:5, 6:7(1), 8–10 |
| Finalista | 2. | 10 czerwca 2017 | French Open, Paryż | Ceglana | Santiago González
|
 Ryan Harrison Michael Venus
|
6:7(5), 7:6(4), 3:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | – | – | 1R | – | 2R | 1R | 2R | – | 3R | 2R | 1R | 2R | 1R | – | – | 0 / 9 | 6–9 |
| French Open | – | – | – | 1R | – | – | – | 1R | – | 3R | 1R | 1R | 1R | – | – | 0 / 6 | 2–6 | |
| Wimbledon | – | – | – | 1R | – | – | 1R | 1R | – | 1R | 1R | 2R | 2R | – | – | 0 / 7 | 2–7 | |
| US Open | 1R | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 4R | 1R | 2R | 1R | 4R | 2R | 2R | 1R | – | 0 / 14 | 11–14 | |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 4 | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 1 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 2 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 36 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 0–1 | 2–1 | 0–4 | 0–1 | 1–2 | 3–3 | 1–4 | 1–1 | 4–4 | 4–4 | 2–4 | 3–4 | 0–2 | 0–0 | 0–0 | N/A | 21–36 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Australian Open Junior Championships. collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2009-12-04]. (ang.).
- ↑ Young Earns Wimbledon Junior Championship. tenniskalamazoo.blogspot.com, 8 lipca 2007. [dostęp 2009-12-04]. (ang.).
- ↑ Andy Murray beats Donald Young to win Thailand Open. bbc.co.uk, 2 października 2011. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
- ↑ Karlovic Denies Young, Captures Delray Beach Title. atpworldtour.com, 22 lutego 2015. [dostęp 2015-05-24]. (ang.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska, Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] (pol.).
- ↑ Donald Young Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).