Dorota Tlałka-Mogore
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
WKS Legia Zakopane | |||||||||||||||
| Wzrost |
171 cm | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
6.12 1979, Val d’Isère | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
9.03 1980, Wysokie Tatry | |||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
27.03 1982, Montgenèvre (3. miejsce - slalom) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Dorota Tlałka-Mogore (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1986 roku w barwach Francji; trenerka. W latach osiemdziesiątych zaliczana do czołówki światowej.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Córka Jana Tlałki (inżyniera architekta, mistrza i rekordzisty kraju na 5 i 10 km w łyżwiarstwie szybkim) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członek kadry narodowej).
Narciarka (171 cm, 64 kg), specjalistka w konkurencjach alpejskich, reprezentantka WKS Legia Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera Stanisława Gogólskiego, podopieczna trenerów: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka (kadra) i klubu francuskiego Ski Club La Clusas (1986–1990). Wraz z siostrą bliźniaczką Małgorzatą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując wysokie punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.
W czerwcu 1985 wyjechały do Francji, w październiku tegoż roku wyszły za mąż za braci Mogore (Dorota za 28-letniego Christiana – dziennikarza, a Małgorzata za jego młodszego brata, by uzyskać prawo pobytu we Francji i obywatelstwo).
4-krotna mistrzyni Polski w slalomie (1981), slalomie gigancie (1980, 1982) i kombinacji (1982). 9-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1980, 1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984) i kombinacji (1980, 1983–1985) i 2-krotna wicemistrzyni Francji w slalomie (1987–1988). 3-krotna brązowa medalistka ME juniorek: 1981 (slalom gigant, slalom, kombinacja alpejska) była potem uczestniczką MŚ: 1982 Schladming-Haus: 22 m. (slalom gigant), 4 m. (slalom), 12 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 34 m. (slalom gigant), 6 m. (slalom), 18 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 8 m. (slalom); 1989 Vail: 7 m. (slalom) i PŚ: 1980: 78 m., 1982: 36 m., 1983: 28 m., 1984: 21 m., 1985: 31 m. Wicemistrzyni Zimowej Uniwersjady: 1985 Belluno (slalom). Zwyciężyła w zawodach Wielkiej Nagroda Słowacji (1985 – slalom). Jako jedyna dotychczas polska alpejka wygrała zawody Pucharu Świata (Madonna di Campiglio w 1984).
Olimpijka z Sarajewa 1984 i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 8. miejsce w slalomie specjalnym.
W Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca w 1984 r. zajęła 8. miejsce.
W 2019 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Mieszka we Francji w miejscowości Méribel. Ma 2 córki – Barbarę i Lidię.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30. | 13 lutego | 1984 |  Sarajewo
|
Gigant | 2:20,98 | +5,92 |  Debbie Armstrong
|
| DNF1 | 13 lutego | 1984 | Sarajewo
|
Slalom | 1:36,47 | - |  Paoletta Magoni
|
| 8. | 26 lutego | 1988 |  Calgary
|
Slalom | 1:36,69 | +3,17 |  Vreni Schneider
|
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 12.[2] | 31 stycznia | 1982 |  Schladming
|
Kombinacja | 8,99 pkt | +65,35 pkt | Erika Hess
|
| 22.[3] | 2 lutego | 1982 | Schladming
|
Gigant | 2:37,17 | +5,89 | Erika Hess
|
| 4. | 6 lutego | 1982 | Schladming
|
Slalom | 1:41,60 | +0,56 | Erika Hess
|
| 18.[4] | 4 lutego | 1985 | Bormio
|
Kombinacja | 18,72 pkt | +90,64 pkt | Erika Hess
|
| 34.[5] | 6 lutego | 1985 | Bormio
|
Gigant | 2:18,53 | +9,18 | Diann Roffe
|
| 6. | 9 lutego | 1985 | Bormio
|
Slalom | 1:29,58 | +0,85 |  Perrine Pelen
|
| 8. | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana
|
Slalom | 1:33,30 | +2,11 | Erika Hess
|
| 12. | 7 lutego | 1989 | Vail
|
Slalom | 1:30,88 | +3,22 | Mateja Svet
|
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
- sezon 1979/1980: 78.
- sezon 1981/1982: 36.
- sezon 1982/1983: 28.
- sezon 1983/1984: 21.
- sezon 1984/1985: 31.
- sezon 1985/1986: 69.
- sezon 1986/1987: 39.
- sezon 1987/1988: 37.
- sezon 1988/1989: 46.
Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]
Montgenèvre – 27 marca 1982 (slalom) – 3. miejsce
Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (slalom) – 3. miejsce
Bad Gastein – 14 stycznia 1984 (slalom) – 3. miejsce
Oslo – 24 marca 1984 (slalom) – 2. miejsce
Madonna di Campiglio – 14 grudnia 1984 (slalom) – 1. miejsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
- ↑ 28-31.01.1982. Haus im Ennstal Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 02.02.1982. Schladming Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 06.02.1985. Santa Catarina Giant Slalom, women (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Dorota Tlałka-Mogore (ang.)
- firstskisport.com: Dorota Mogore-Tlalka (ang.)