Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Dowództwo Okręgu Generalnego „Warszawa”

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Karol Durski-Trzaska

Ostatni

gen. bryg. Mieczysław Ryś-Trojanowski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Siedziby DOK w 1939

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I (DOK I) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II Rzeczypospolitej, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w garnizonie Warszawa. Gmach DOK I mieścił się przy ulicy Przejazd[1].

W okresie przed i w trakcie Bitwy Warszawskiej Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I podlegało Wojskowemu Gubernatorowi Warszawy[2].

Obsada personalna Dowództwa Okręgu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy okręgu
Zastępcy dowódcy okręgu
Pomocnicy dowódcy okręgu korpusu
  • płk piech. Romuald Żurakowski – I pomocnik (1932)
  • płk dypl. Tadeusz Piotr Parafiński – II pomocnik (1932)
Szefowie Poborowi / inspektorzy poborowi / Pomocnicy dowódcy do spraw uzupełnień
Szefowie sztabu
Zastępcy szefa sztabu
Kwatermistrz
  • płk dypl. Jan Hyc (VIII – IX 1939)
Szefowie artylerii i uzbrojenia
  • Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Warszawa” – ppłk art. Marian Bolesławicz (IV - IX 1919)
  • Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Warszawa” – płk art. Włodzimierz Emil Westermark (2 X 1919–1921)
  • Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr I 1921–1926
  • 1 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928) – płk art. Rudolf Underka (do III 1929)
Służba uzbrojenia
  • 1 Okręgowe Szefostwo Uzbrojenia
    • ppłk uzbr. Bolesław Miś (IX 1930 – X 1931)
    • ppłk uzbr. Józef Mączyński (od X 1931)
    • mjr uzbr. Henryk Józef Marek Poplewski (III 1932 – VI 1934)
    • mjr uzbr. Feliks Różalski (od VI 1934)
  • Szefostwo Uzbrojenia OK I – płk uzbr. Edward Czopór (do 1939)[19]
Szefowie inżynierii i saperów, szefowie 1 Okręgowego Szefostwa Saperów
Szefowie intendentury
  • płk int. / gen. ppor. int. Józef Wencel (26 I 1919 – 26 I 1921 → kierownik Wojskowego Kursu Intendenckiego)
  • płk int. Włodzimierz Pietruszewicz (od 26 I 1921[22])
  • płk int. Henryk Eugeniusz Sacewicz
  • płk int. Stanisław Leś (1932)[23]
Szefowie łączności i szefowie 1 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921–1929 i w 1939 roku
Szefowie sanitarni
Naczelni lekarze weterynarii / szefowie służby weterynaryjnej
  • płk lek. wet. Feliks Rozwadowski (od 14 X 1920[25])
  • płk lek. wet. Konrad Millak (od X 1927)
Szefowie remontu
  • ppłk jazdy Emil Arnold (XI 1921 – †25 IV 1922[26][27][28])
  • płk Tadeusz Rychliński (był w 1923)[17]
Szefowie duszpasterstwa wojskowego wyznania rzymskokatolickiego
  • ks. dziekan generalny Antoni Niewiarowski (1918 – † 2 III 1927)
  • ks. dziekan Antoni Jan Burzyński (VI 1927[29] – 1932)
  • ks. proboszcz Józef Tomiak (do VIII 1939 → szef służby duszpasterstwa Armii „Poznań”)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Organa wymiaru sprawiedliwości w W. P.. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. 8–10, s. 57, 1928. 
  2. Piotr Krzysztof Marszałek. Wojskowy Gubernator Warszawy. Sierpień–wrzesień 1920 roku. „Acta Universitatis Wratislaviensis”. 2616, s. 237–260, 2004. Wrocław. 
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 38 z 6 października 1920 roku.
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 11 czerwca 1921 roku.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 14 września 1926 roku, s. 299.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 224.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 62.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 6 sierpnia 1926 roku, s. 229.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 12 sierpnia 1922, s. 608.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 78.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 134 z 24 grudnia 1924, s. 757.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 41.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 166.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 169.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 9.
  16. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934, s. 254.
  17. a b c Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 34.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 10 maja 1923 roku, s. 250, „na podstawie przedłożonego aktu urodzenia” sprostowano pisownię nazwiska mjr. Kazimierza Aleksandrowicza z „Aleksandrowicz” na „Alexandrowicz”.
  19. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 511.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 30 kwietnia 1921 roku, s. 889.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 25 listopada 1922 roku, s. 851-854.
  22. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 5 lutego 1921 roku, poz. 148.
  23. Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 454.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 2 września 1922 roku, s. 654.
  25. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 41 z 27 października 1920 roku, poz. 997.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 16 czerwca 1922, s. 453.
  27. Ś.p. Ppłk Arnold Emil. „Polska Zbrojna”. 115, s. 6, 1922-04-30. Warszawa. 
  28. Арнольд Эмиль-Оскар Густавович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2022-10-04]..
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 189.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]