Doziemnik faz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Doziemnik faz – urządzenia stosowane w sieciach średnich napięć, którego celem jest gaszenie łuku zwarciowego w miejscu doziemienia.

Idea jego działania polega na bocznikowaniu miejsca doziemienia do siatki uziemiającej stacji elekroenergetycznej, zasilającej doziemioną sieć. Powoduje to zanik przepływu prądu w miejscu doziemienia i w konsekwencji likwidację bądź ograniczenie niszczącego działania prądu ziemnozwarciowego. Inną korzyścią wynikającą ze stosowania doziemników to ograniczanie przepięć ziemnozwarciowych w przypadku przerywanych doziemień łukowych, co ma niebagatelny wpływ na liczbę zwarć wielofazowych sieci. Wykorzystując doziemnik faz można konstruować proste, o dużej sprawności działania zabezpieczenia ziemnozwarciowe. Dodatkową zaletą doziemników jest zmniejszenie zagrożenia porażeniowego w miejscu doziemienia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Rabiega, Ograniczenie skutków zwarć doziemnych w sieciach elektroenergetycznych średnich napięć przez zastosowanie doziemników faz, Rozprawa doktorska, Lublin: Politechnika Lubelska, 1981, s. 9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogajewski w.: Skuteczność działania doziemników w liniach napowietrznych średniego napięcia, Energetyka 04/1975, str. 129-131.