Dragosz (wojewoda)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dragosz w wyobrażeniu XIX-wiecznego malarza

Dragosz (rum. Dragoș) – pierwszy wojewoda mołdawski w latach 50. XIV w.

Dragosz wywodził się zapewne z węgierskiego rodu rycerskiego z Marmaroszu. Ok. 1352 został wojewodą mołdawskim z ramienia króla węgierskiego, po wyparciu z terenów dzisiejszej Bukowiny Tatarów. Jego siedzibą było dzisiejsze miasto Baia, wówczas zwane "Moldavia". Stąd ma pochodzić nazwa dzisiejszej Mołdawii, a według legendy miasto zawdzięczało ją ulubionemu psu Dragosza o imieniu Molda, śmiertelnie ranionemu podczas polowania.

Zdaniem J. Demela zmarł ok. 1353 (nie później niż w 1358). Natomiast zdaniem D. Musialika Dragosz żył jeszcze w 1359, gdy miał pokonać Bogdana, panującego nad niewielkim obszarem w rejonie miasta Radowce, późniejszego pierwszego hospodara mołdawskiego.

Następcami Dragosza na stanowisku wojewody byli jego potomkowie: Sas i Balc.

Jest uznawany za fundatora drewnianej cerkwi z Volovăț, obecnie znajdującej się we wsi Putna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Juliusz Demel: Historia Rumunii. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, 1986, s. 98. ISBN 83-04-01553-6.
  • Dominik Musialik. Najdawniejsze próby utrzymania niezależności przez hospodarstwo mołdawskie od XIV do poł. XV wieku. „Studenckie Zeszyty Historyczne”. 14, s. 41–42, 2008. Kraków: Koło Naukowe Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego. ISSN 0209-0465.