Droga Albrechta

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Droga Albrechta (dawniej niem. Albrecht Weg ) – górska droga gruntowa o znaczeniu historycznym i gospodarczym w Masywie Śnieżnika[1], w gminie Stronie Śląskie, (powiat kłodzki).

Przebieg i opis[edytuj | edytuj kod]

Gruntowa droga leśna w Sudetach Wschodnich, na obszarze Masywu Śnieżnika, prowadząca przez teren Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego z Międzygórza na Przełęczą Puchaczówka[1]. Droga w przeszłości stanowiła jedną z ważniejszych dróg leśnych zbudowanych po 1838 roku w celu ułatwienia eksploatacji lasów[1].

Droga Albrechta bierze swój początek na wysokości 924 m n.p.m. na północno-zachodnim zboczu Czarnej Góry od skrzyżowania z Drogą Izabeli i prowadzi w kierunku południowo-zachodnim trawersując wschodnie zbocze wzniesieniem Przednia i przechodząc pomiędzy Czarną Górą i Jaworową Kopą po wschodniej stronie oraz wzniesieniem Przednia po zachodniej stronie[2]. Droga prowadzi do Międzygórza głównie wśród lasów świerkowych i świerkowo – bukowych, które w górnej partii pod koniec XX wieku zniszczyła klęska ekologiczna a droga w górnej partii zyskała na atrakcyjności, ponieważ odsłoniły się przepiękne widoki na Czarną Górę, Śnieżnik i dalsze szczyty Masywu Śnieżnika[1]. Najwyższą wysokość droga osiąga na poziomie (900 m n.p.m.) na skrzyżowaniu z „Drogą Izabeli” .Odnoga odchodząca od Drogi Albrechta na dużym skrzyżowaniu dróg leśnych prowadzi na grzbiet łączący Czarną Górę z Igliczną[1].

Droga Albrechta znajdowała się w obrębie posiadłości księżniczki Marianny Orańskiej (małżonki księcia pruskiego Fryderyka Henryka Albrechta Hohenzollerna), które obejmowały sporą część Masywu Śnieżnika[1]. W tym czasie na dużą skalę rozbudowywano Międzygórze i w związku z tym projektowano drogi na potrzeby rozwijającej się turystyki[1]. Drogę Albrechta podobnie jak pozostałe leśne dukty w Masywnie Śnieżnika wybudowano w XIX wieku na polecenie księżnej Marianny[1]. Droga swoją nazwę wzięła od imienia małżonka księżnej[3]. Trakt ten stanowił w przeszłości połączenie Międzygórza z popularną wówczas gospodą "Domek Czarnogórski"[4] (dawniej niem. Schwarzerberg na Przełęczy Puchaczówka a następnie ze Stroniem Śląskim i Lądkiem-Zdrój.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Znacznym odcinkiem Drogi Albrechta prowadzi szlak turystyczny niebieski szlak turystyczny z Międzygórza na Przełęcz Puchaczówka[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 77, 78. ISBN 83-7005-341-6.
  2. ↑ Mapa
  3. ↑ Ziemia Kłodzka. Przewodnik str.267
  4. ↑ „Domek Czarnogórski” na Przełęczy Puchaczówka

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 16 Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa 1993, ISBN 83-7005-341-6
  • Masyw Śnieżnika – Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1
  • Z. Martynowski, Nazwy miejscowe Ziemi Kłodzkiej, Informator Krajoznawczy, 1978 czerwiec str. 18-28.
  • Z. Martynowski, Powrót polskich nazw na Ziemię Kłodzką – wspomnienia i refleksje świadka W, V Forum Krajoznawstwa Dolnośląskiego, Polanica Zdrój, PTTK, 1975, str. 61-67
  • W.Brygier, T.Dudziak, Ziemia Kłodzka, Przewodnik dla prawdziwego turysty, Ofic. Wydaw. "Rewasz", Pruszków 2010, ISBN 978-83-89188-95-3
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Droga_Albrechta&oldid=72589710”