Drogowle
wieś | |
Kościół pw św. Andrzeja w Drogowlach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
138[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-035[3] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0265365[4] |
Położenie na mapie gminy Raków | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
50°41′22″N 20°59′08″E/50,689444 20,985556[1] | |
Strona internetowa |
Drogowle – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków[5][4].
Były wsią biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi żółty szlak turystyczny z Szydłowa do Widełek.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0265371 | Nowiny | część wsi |
0265388 | Ruda | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Drogowle w wieku XIX to wieś i folwark rządowy nad rzeką Czarną, w powiecie opatowskim, ówczesnej gminie Rembów, parafii Raków.
Czynny był młyn wodny.
W r. 1579 własność biskupów krakowskich w parafii Potok, było wówczas 5 osad na 21/2 łana.
We wsi kościół filialny, erygowany z legatu ks. Lipskiego, a w roku 1633 konsekrowany – murowany.
Do 1644 stanowiły Drogowle osobną parafię.
W roku 1883 wieś liczyła 39 domów 259 mieszkańców 357 mórg ziemi dworskiej i 773 mórg włościańskiej[7].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół filialny pw. św. Andrzeja wzniesiony w latach 1620–1630, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.452 z 2.10.1956 i z 23.06.1967)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26333
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-21]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 234 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku,Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
- ↑ Drogowle, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 148 .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 30 [dostęp 2015-11-13] .