Drohomirczany
48°53′25″N 24°38′17″E/48,890278 24,638056| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3436 |
| Kod pocztowy |
77454 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°53′25″N 24°38′17″E/48,890278 24,638056
| |
Drohomirczany (ukr. Драгомирчани) – wieś w rejonie tyśmienickim Ukrainy nad Bystrzycą Sołotwińską.
Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi halickiej województwa ruskiego[2]. Przed 1772 miejscowość znajdowała się w granicach Rzeczypospolitej. W latach 1772–1918 wieś znajdowała się pod zaborem austriackim i położona była na terytorium Królestwa Galicji i Lodomerii, w obwodzie stanisławowskim. Wieś podlegała pod urząd pocztowy w Bohorodczanach oraz cerkiew prawosławną w Krechowcach i parafię rzymskokatolicką w Łyścu. Właścicielem tabularnym był Rudolf hrabia Stadion, a współwłaścicielem Tomasz Konarski. W 1881 wieś liczyła 814 mieszkańców, w tym 694 wiernych Cerkwi greckokatolickiej, 90 wyznawców Kościoła rzymskokatolickiego i 18 izraelitów.
24 lipca 1917 w rejonie wsi rozegrała się bitwa pod Krechowcami.
W dwudziestoleciu międzywojennym Drohomirczany były gminą wiejską w powiecie stanisławowskim w Polsce, która z dniem 1 sierpnia 1934 włączona została do gminy Łysiec[3].
W latach 1941-1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków[4].
Urodzeni w Drohomirczanach[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Lewiński (1736–1806) - unicki duchowny
- Julian Sas-Kulczycki (1887-1946) - pułkownik żandarmerii
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 222.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 564
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 483, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicji i Lodomerii jak też w Wielkim Księstwie Krakowskim i Księstwie Bukowińskim pod względem politycznej i sądowej organizacji kraju wraz z dokładnym oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony w porządku alfabetycznym, z mapą według nowego podziału, Lwów 1855.
- Drohomirczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 158.
- Drohomirczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 734.