Drottningholm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezydencja królewska Drottningholm
Royal Domain of Drottningholm[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

IV

Numer ref.

559

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1991
na 15. sesji

Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Rezydencja królewska DrottningholmRoyal Domain of Drottningholm”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, na dole znajduje się punkt z opisem „Rezydencja królewska DrottningholmRoyal Domain of Drottningholm”
Ziemia59°19′18,22″N 17°53′12,96″E/59,321728 17,886933

Drottningholm – rezydencja królewska na przedmieściach Sztokholmu w Szwecji, zlokalizowana na wyspie Lovön na jeziorze Mälaren, w gminie Ekerö. Znajduje się tu pałac w stylu renesansowym zbudowany w końcu XVII wieku, otoczony barokowym ogrodem. Zachował się tu także XVIII-wieczny budynek teatru, gdzie obecnie mieści się muzeum. W pałacu tym (a nie sztokholmskim Pałacu Królewskim) mieszka współczesna szwedzka rodzina królewska. Mimo to jednak znaczna jego część jest udostępniana zwiedzającym.

Rezydencja Drottningholm została w 1991 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jeden z pierwszych obiektów w Szwecji.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tworzenie założenia pod nazwą Drottningholm (Wyspa Królowej)[1] obejmującego rezydencję i park zostało rozpoczęte w 1579 roku decyzją króla Jana III Wazy w hołdzie dla żony – królowej Katarzyny Jagiellonki[2][3]. Oryginalny pałac spłonął w 1661 roku[3].

Dominującym elementem centralnej części pałacu jest monumentalna klatka schodowa prowadząca do komnat pałacowych ozdobionych posągami, stiukami i freskami[4].

Marmurowe lwy z lat 30. XVII wieku przy wejściu głównym do pałacu pochodzą z Zamku Ujazdowskiego w Warszawie[5].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kurkowska 1995 ↓.
  2. Historiska miljöer i Ekerö kommun. Kulturens övärl ↓, s. 44.
  3. a b Sundström 2006 ↓, s. 8.
  4. a b Marco Cattaneo, Jasmina Trifoni: Skarby świata pod patronatem UNESCO. Wyd. 1. Warszawa: Arkady, 2006. ISBN 978-83-213-4441-6.
  5. Marcin Latka, Marmurowe lwy z Zamku Ujazdowskiego [online], 2018-09-08 [dostęp 2018-09-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]