Durowo (jezioro)
52°49′42″N 17°12′16″E/52,828333 17,204444
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
78,1 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
140,0-160,89 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
11322,9 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa jakości wody |
III (w roku 2006) |
| Rzeki wypływające |
Struga Gołaniecka |
Położenie na mapie Wągrowca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wągrowieckiego  | |
| 52°49′42″N 17°12′16″E/52,828333 17,204444
| |
Durowo – jezioro w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w Wągrowcu, leżące na terenie Pojezierza Gnieźnieńskiego[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to jezioro rynnowe. Poprzez Strugę Gołaniecką akwen połączony jest z jeziorem Kobyleckim.
Na wschodnim brzegu jezioro znajduje się promenada i kąpielisko miejskie, na brzegu zachodnim znajdują się m.in. przystań żeglarska LKS „Neptun” i ośrodek rehabilitacyjno-wypoczynkowy „Wielspin”.
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) opublikowanego przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii (GUGiK) i udostępnionego na stronach Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych (KSNG) nazwa tego jeziora to Durowo[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Jezioro Durowskie[4][5][6].
Morfometria[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 140,0 ha[5] przez 143,7 ha[7][4][8] do 160,89 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 78,1 m n.p.m.[1][5][8]. Średnia głębokość jeziora wynosi 7,9 m[1][7][8], natomiast głębokość maksymalna 14,6 m[1][7][4][9][8].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2001 roku wody jeziora zaliczono do wód pozaklasowych[7][4][5] i III kategorii podatności na degradację[7]. W roku 2006 jezioro zaliczono do III klasy czystości[4] i III kategorii podatności na degradację[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Mazurek, Stanisław (red.): Atlas jezior województwa pilskiego. Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Pile; Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Oleśnicy, [1983], s. 462.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], www.warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 70, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c d e f Monitoring jezior. W: Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2006. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Poznaniu, 2007, s. 1,15. [dostęp 2010-08-18].
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 517. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-06-14].
- ↑ a b c d e Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2001. s. 136,150. [dostęp 2009-06-14].
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 517. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 142. ISBN 83-01-12479-2.