Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach
Symbol zabytku nr rej. A-300 z 29.09.1971 [A-648/M][1]
Ilustracja
Otoczenie parkowe dworu w Niegoszowicach
Państwo

 Polska

Miejscowość

Niegoszowice

Adres

Niegoszowice

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

klasycyzm

Rozpoczęcie budowy

koniec XVIII w.

Ukończenie budowy

przełom XVIII i XIX w.

Ważniejsze przebudowy

1983–1986

Pierwszy właściciel

ksiądz Michał Sołtyk

Obecny właściciel

osoba prywatna

Położenie na mapie gminy Zabierzów
Mapa konturowa gminy Zabierzów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach”
Ziemia50°07′22,66″N 19°44′06,83″E/50,122960 19,735230

Dwór z otoczeniem parkowym w Niegoszowicach – zabytkowy dwór, znajdujący się w Niegoszowicach, w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim.

Obiekt wraz z otoczeniem ogrodowym i drzewostanem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym właścicielem był dziekan kapituły krakowskiej, ksiądz Michał Sołtyk. Około 1800 roku, wykorzystując stare mury budynku z XVI wieku zajął się budową obecnie istniejącego dworu. Kolejnym dziedzicem został Jan Kanty Bobrowski, a następnie Agnieszka Bathowa. W 1832 roku dwór kupił pułkownik Benedykt Zielonka, a od 1874 właścicielem został Kazimierz Chwalibogowski. Następnym właścicielem został książę Eugeniusz Lubomirski, a jego spadkobiercy w roku 1912 sprzedali majątek hrabiemu Piotrowi Rostworowskiemu, który go w znacznej części rozparcelował.

Ksiądz Michał Sołtyk, będąc dworzaninem i wysłannikiem biskupa Kajetana Sołtyka, przywoził z podróży do Rzymu, Wiednia, Florencji i Wenecji dzieła różnych twórców. Kolekcja składała się z ponad 360 obrazów i sztychów, zbierał też wyroby rzemiosła artystycznego, minerały i kamienie szlachetne[2].

We wrześniu 1939 roku pałac został obrabowany przez Niemców, którzy wywieźli stamtąd m.in. makaty buczackie, kolekcję porcelany sewrskiej i miśnieńskiej oraz zabytkowe wazy, puchary, perskie dywany, rzeźby, szale kaszmirskie i 3 norymberskie zegary z XVII wieku[3].

Rostworowscy na początku lat 70. XX wieku resztówkę sprzedali Zakładowi numer 41 Zjednoczonych Zespołów Gospodarczych Inco-Veritas w Krakowie. Dwór w latach 1983–1986 został gruntownie odrestaurowany, a w parku po stronie północnej wybudowano kilka hal produkcyjnych. Od 1996 roku właścicielem była amerykańska firma NorthStar Ltd z siedzibą w Warszawie. Obiekt został ponownie odrestaurowany na przełomie lat 1999/2000 przez firmę NorthStar, która działała tu do 2005 roku. Po 2005 roku dworek jest w posiadaniu osoby prywatnej.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wzniesiony w stylu klasycystycznym, murowany, parterowy z piętrową częścią środkową, prawdopodobnie według projektu Sebastiana Sierakowskiego. Wejście do dworu prowadzi przez wgłębiony portyk. Na piętrze znajdowała się kaplica[2]. Z boku dobudowano parterową oranżerię[4]. Dwór niedługo po wybudowaniu utrwalił na rysunku Zygmunt Vogel[2].

Park[edytuj | edytuj kod]

Przed pałacem od południowej strony znajduje się park krajobrazowy, zaznaczony na mapie z 1799 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b c Libicki 2012 ↓, s. 307.
  3. Jan Pęckowski: Powiat chrzanowski pod okupacją niemiecką w latach 1939–1945, str. 55
  4. Krasnowolski 2013 ↓, s. 207.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]