Dwain Chambers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwain Chambers
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1978
Londyn

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa świata
srebro Sewilla 1999 sztafeta 4 x 100 m
brąz Ateny 1997 sztafeta 4 x 100 m (el.)
brąz Sewilla 1999 bieg na 100 m
Mistrzostwa Europy
złoto Göteborg 2006 sztafeta 4 x 100 m
srebro Budapeszt 1998 bieg na 100 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Ad-Dauha 2010 bieg na 60 m
srebro Walencja 2008 bieg na 60 m
brąz Stambuł 2012 bieg na 60 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Turyn 2009 bieg na 60 m
srebro Paryż 2011 bieg na 60 m

Dwain Anthony Chambers (ur. 5 kwietnia 1978 w Londynie) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), który w czasie zawieszenia (przyłapany na dopingu) kontynuował karierę sportową jako zawodnik futbolu amerykańskiego w lidze NFL Europa w zespole Hamburg Sea Devils. Po upływie kary Chambers powrócił do lekkiej atletyki zostając halowym wicemistrzem świata na 60m z czasem 6,51

Kariera lekkoatletyczna[edytuj | edytuj kod]

Jako junior Chambers trenował pod okiem Dana Parksa W 1995 roku zdobył złoto w kategorii juniorów. Dwa lata później został rekordzistą Europy juniorów[1]. Na Mistrzostwach Świata z 1999 roku Chambers zdobył brązowy medal, a w 2002 roku wyrównał rekord Europy na 100 m należący do jego rodaka Linford Christiea. Srebrny medalista (wspólnie z reprezentantem Saint Kitts i Nevis Kimem Collinsem) halowych mistrzostw świata z Walencji w biegu na 60 m. W 2002 roku wygrał plebiscyt European Athlete of the Year Trophy.

Przyznał się do stosowania dopingu, przez co był zawieszony przez dwa lata (2003-2005). Brytyjski Komitet Olimpijski skazał zawodnika na dożywotnią banicję, która dotyczyć miała startów Chambersa we wszystkich zawodach rangi olimpijskiej[2]. W 2012 roku Światowa Agencja Antydopingowa (WADA), cofnęła jednak wyrok BOA zezwalając na start Brytyjczyka w Londynie. Spór na linii WADA - BOA rozstrzygnięty został przez Trybunał Arbitrażowy, który przyznał rację instytucji międzynarodowej[3].

Podczas Halowych Mistrzostw Europy w Turynie ustanowił rekord mistrzostw i Europy już w półfinale (6,42). W roku 2010 został halowym mistrzem świata w sprincie na 60 metrów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 60 Metres - men - senior - indoor - 2017 | iaaf.org [online], www.iaaf.org [dostęp 2017-11-22].
  2. Chambers walczy o Igrzyska. [dostęp 2012-05-01]. (pol.).
  3. Chambers gets Olympic reprieve. [dostęp 2012-05-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]