Dwipa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przedstawienie wyspy Dźambudwipy z Ranakpuru, ukazujące cztery kontynenty wokół Meru

Dwipa (dewanagari: dवीप trl. dvīpa, "wyspa") – jeden z podstawowych elementów w kosmologii religii dharmicznych oznaczający kontynent (ląd, region) lub wyspę.

Hinduizm[edytuj | edytuj kod]

Liczba dwip[edytuj | edytuj kod]

Dzieła hinduistyczne nie zawsze wskazują istnienie tej samej liczby wysp Ziemi. Wymienia się cztery, siedem, trzynaście lub osiemnaście dwip[1]. Jogabhaszja podaje osiem kontynentów dodając kontynent o nazwie Gomedhadwipa[2].

Saptadwipa[edytuj | edytuj kod]

Kosmologia hinduistyczna wymienia często siedem kontynentów rozmieszczonych na oceanie, wokół góry Meru[3]:

  1. Dźambudwipa - Wyspa kwitnącej jabłoni, Wyspa Różanej Jabłoni
  2. Plakszadwipa
  3. Samaladwipa
  4. Kuśadwipa
  5. Krauńćadwipa
  6. Śakadwipa - otoczona morzem mleka
  7. Puszkaradwipa
  • Pierwszy z listy, określany jako kontynent centralny, odpowiada Indiom. Zawiera pięć mitologicznych gór[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PEF: Kosmogonie i kosmografie w myśli Dalekiego Wschodu /Kosmogonie i kosmografie hinduistyczne/Opis świata , Ołena Łucyszyna, s. 879
  2. Księga trzecia. W: Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, s. 165, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.
  3. Dwipa. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 237. ISBN 83-7132-369-7.
  4. Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 101. ISBN 83-7006-854-5.
  5. Siddhaloka. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 208-209. ISBN 83-7006-854-5.