Dymnica różowa

Dymnica różowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	makowate
Rodzaj	dymnica
Gatunek	dymnica różowa
	Nazwa systematyczna
	Fumaria schleicheri Soyer-Willemet; Obs. Pl. Fr. : 17. 1828
Synonimy
	Fumaria carinata Schur; Fumaria mucronulata Schur; Fumaria parviflora subsp. schleicheri (Soyer-Willemet) Bonnier; Fumaria supina Janka; Fumaria vaillantii subsp. schleicheri (Soyer-Willemet) Rouy & Foucaud in Rouy;
	Fumaria carinata Schur; Fumaria mucronulata Schur; Fumaria parviflora subsp. schleicheri (Soyer-Willemet) Bonnier; Fumaria supina Janka; Fumaria vaillantii subsp. schleicheri (Soyer-Willemet) Rouy & Foucaud in Rouy;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dymnica różowa (Fumaria schleicheri Soy.-Will.) – gatunek rośliny należący do rodziny makowatych. Zasięg występowania obejmuje centralną Azję, wschodnią, środkową i południową Europę. W Polsce występuje rzadko w południowej części kraju.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina wzniesiona lub podnosząca się, osiąga 10–30(50) cm wysokości.
Łodyga: Rozgałęziona, naga, gęsto ulistniona.
Liście: Jasnozielone, ogonkowe, potrójnie pierzastosieczne, końcowe listki drobne, równowąskolancetowate.
Kwiaty: Zebrane po 12–20 w luźne grono do 4 cm długości. Płatki korony purpuroworóżowe, nie licząc ostrogi 5 razy lub więcej dłuższe od działek kielicha, które mają do 1 mm długości i są okrągło-jajowate. Szypułki kwiatowe są 2–3 razy dłuższe od przysadek.
Owoce: Kulista niełupka, średnicy 1,5–2 mm, brunatnozielona, nieco spłaszczona z boków, na szczycie znajduje się trwały, krótki dzióbek.
Gatunki podobne: Najbardziej podobna jest dymnica drobnokwiatowa (Fumaria vaillantii). Ma wcięty górny płatek korony, kwiaty nie tak intensywnie wybarwione, a spiczasty dzióbek posiadają tylko bardzo młode owocki. Ma też krótsze szypułki – są tylko 1,5- do 2 razy dłuższe od przysadki^[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do września. Siedlisko: wysypiska, pola, ugory, ogrody, gdzie występuje jako chwast.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)^[5] w grupie gatunków rzadkich (kategoria zagrożenia: R). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię EN (zagrożony)^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
↑ J.-P. Lonchamp: Index Synonymique de la Flore de France. 1999. [dostęp 2007-12-07]. (fr.).
↑ Tomasz Suchan, Marek Malicki. Fumaria vaillantii (Fumariaceae) na Dolnym Śląsku gatunek zagrożony albo nierozpoznawany. [dostęp 2017-01-08].
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
J. Mowszowicz: Krajowe chwasty polne i ogrodowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).

[3] J.-P. Lonchamp: Index Synonymique de la Flore de France. 1999. [dostęp 2007-12-07]. (fr.).

[suchan-4] Tomasz Suchan, Marek Malicki. Fumaria vaillantii (Fumariaceae) na Dolnym Śląsku gatunek zagrożony albo nierozpoznawany. [dostęp 2017-01-08].

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[6] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]