Działko Typ 99-1
 Działka Typ 99-1 i 99-2 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj |
działko lotnicze |
| Historia | |
| Produkcja |
1939–1945[1] |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
20 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
bębnowy, 30, 45, 60 i 100[1] |
| Taśma nabojowa |
taśma (tylko model 4)[1] |
| Wymiary | |
| Długość |
1331–1653 mm[1] |
| Długość lufy |
810 mm[2] |
| Masa | |
| karabinu właściwego | |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
600 m/s[1] |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
520–550 strz./min[1] |
| Zasięg skuteczny |
800–1000 m[3] |
Działko Typ 99-1 (karabin maszynowy Marynarki Typ 99-1) – działko lotnicze kalibru 20 mm używane w samolotach Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej w okresie II wojny światowej. Działko bazowało na licencyjnym Oerlikonie FF F.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W Cesarskiej Marynarce Wojennej wszystkie automatyczne karabiny i działka lotnicze bez względu na ich kaliber określane były mianem kijuu (skrót od kikan juu czy „karabin maszynowy”), dalsze oznaczenie to rok wprowadzenia do służby i pokazywało dwie ostatnie cyfry roku według kalendarza japońskiego (2599 - 1939 w kalendarzu gregoriańskim)[4]. W przypadku wprowadzenia modyfikacji w wyniku których powstał nowy model tej samej broni otrzymywała ona oznaczenie gata („model”), mniejsze modyfikacje w ramach tego samego modelu oznaczane były słowem kai (kaizo - „modyfikacja”, „zmiana”), na przykład oznaczenie 99 shiki 3 gata kai 2 jest tłumaczone jako „typ 99, model 3, druga modyfikacja”[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1935 japońska Marynarka zakupiła przez podstawione osoby trzecie po kilka egzemplarzy działek Oerlikona FF F, FF L i FF S gdzie zostały zbadane i bardzo wysoko ocenione[5]. W 1937 utworzono firmę Dainihon Heiki KK która dzięki pomocy Marynarki zakupiła licencje do budowy wszystkich trzech działek[5]. Od 1939 firma Dainihon Heiki prowadziła już produkcję seryjną na dużą skalę[1].
Nazewnictwo produkowanych w Japonii oerlikonów FF F przeszło przez kilka zmian; pierwsze działa znane były jako „E shiki 1 gata” (wzór E, model 1 - „E” to skrót od „Erikon”, japońskiej pisowni Oerlikona), następnie znane były jako „E shiki 1 gou”, a do służby weszły już pod oznaczeniem „Typ 99-1” („99” to rok produkcji - zobacz wyżej, a „1” to pierwszy rodzaj takiego działka, w tym samym roku do produkcji, a później do służby weszło działko działko Typ 99-2)[1].
Działko produkowane było w wersji stałej i ruchomej, wersja ruchoma było nieco cięższa (z powodu dodatkowych akcesoriów) i dłuższa (tłumik płomieni i inne)[1][3].
W czasie wojny działka były wielokrotnie modernizowane, wersja nieruchoma działka miała cztery różne modele (gata), wersja ruchoma miała przynajmniej dwa modele, każdy z dwoma modyfikacjami (kai)[1][3].
Z powodu stosunkowo niskiej prędkości wylotowej pocisków miały one dość zakrzywioną trajektorię lotu i działka tego typu nie było początkowo lubiane przez pilotów[1].
Działka Typ 99-1 używane były między innymi w takich samolotach jak[6]:
- Kawanishi H6K[7]
- Kawanishi H8K[8]
- Mitsubishi G3M[9]
- Mitsubishi G4M[10]
- Kawanishi N1K[11]
- Mitsubishi A6M[12]
- Nakajima J1N[13]
- Nakajima C6N[14]
- Yokosuka P1Y[15]
- Mitsubishi J2M[16]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 130.
- ↑ a b A.G. Williams: Rapid Fire. s. 239.
- ↑ a b c René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 531.
- ↑ a b Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 126.
- ↑ a b Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. s. 129.
- ↑ A.G. Williams: Rapid Fire. s. 172.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 306.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 313.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 357.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 386-387.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 320.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 376.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 422.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 439.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 467-8.
- ↑ René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 395-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. Londyn: Putnam, 1979. ISBN 0-370-30251-6.
- Robert C. Mikesh: Japanese Aircraft Equipment 1940–1945. Atglen, PA: Schiffer Publishing, 2004. ISBN 0-7643-2097-1.
- Anthony G. Williams: Rapid Fire: The Development of Automatic Cannon and Heavy Machine Guns for Armies, Navies, and Air Forces. Airlife Publishing, Ltd, 2000. ISBN 978-1840371222.