Dziadkowice (województwo podlaskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziadkowice
wieś
Ilustracja
Kościół Trójcy Przenajświętszej
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

siemiatycki

Gmina

Dziadkowice

Liczba ludności (2011)

205[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-306[4]

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC

0028234[5]

Położenie na mapie gminy Dziadkowice
Mapa konturowa gminy Dziadkowice, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dziadkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dziadkowice”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dziadkowice”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dziadkowice”
Ziemia52°33′53″N 22°54′44″E/52,564722 22,912222[1]

Dziadkowicewieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Dziadkowice[5][6].

Siedziba gminy Dziadkowice.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej Parafii Trójcy Przenajświętszej w dekanacie siemiatyckim. Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Opieki Matki Bożej w Czarnej Cerkiewnej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dziadkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotna nazwa Dzathkowycze[7], później Dziadkowicze. W 1431 r. bracia Piotr na Dziadkowicach oraz Szczepan z Ocic (synowie wójta drohickiego Stanisława Dziadka) ufundowali tu kościół pw. Trójcy Przenajświętszej, śś. Anny, Jakuba i Floriana. Kościół został powierzony Jakubowi, synowi Mikołaja z Chodowa w ziemi łęczyckiej, skąd pochodził też drugi z fundatorów. Jeszcze w 1452 r. świątynia ta była określana jako kaplica, skoro w źródłach występował jej kapelan, Jan. Pierwszy znany pleban - Marcin, występował w latach 1472-76, a jego następca - Jakub był poświadczony w latach 1484-86178. Kolatorami kościoła w XV w. była rodzina Dziadkowskich, o których ze względu na brak źródeł posiadamy jedynie fragmentaryczne informacje z XV w. W 1449 r. występował Szczepan z Dziadkowic, sędzia ziemski mielnicki, w 1452 r. Stanisław z Dziadkowic, w latach 1469-80 Klemens, a w 1495 r. Maciej, Jan Benedykt i Szczęsny Dziadkowscy. W 1526 roku odnowiono erekcję parafii i zmiana wezwania kościoła. W 1657 roku spalona przez wojska moskiewskie Iwana Chowańskiego. W 1737 roku wieś należała do Stanisława Wąsowskiego, miecznika mielnickiego. Potem do Łuniewskich, Mikułowskich, Uszyńskich.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 107 osób, wśród których 67 było wyznania rzymskokatolickiego, 36 prawosławnego a 4 mojżeszowego. Jednocześnie 75 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 32 białoruską. Było tu 22 budynki mieszkalne[8].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kaplica cmentarna św. Anny

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27969
  2. Wieś Dziadkowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 239 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. DZIADKOWICE - Parafia Trójcy Świętej, „Diecezja Drohiczyńska” [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 20.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  10. Zmarł ks. mitrat Wincenty Pugacewicz. lublin.cerkiew.pl. [dostęp 2019-02-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]