Dziechcinka (potok)
 Ujście Dziechcinki do Wisły | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 5,32 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Stożek Mały i Cieślar |
| Wysokość |
ok. 800-820 m n.p.m.[1] |
| Ujście | |
| Recypient | Wisła |
| Miejsce | |
| Wysokość |
ok. 435 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie miasta Wisła  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
Dziechcinka – potok, lewobrzeżny dopływ Wisły[2] o długości 5,32 km[3].
Potok płynie w Beskidzie Śląskim na terenie Wisły. Wypływa spod Małego Stożka i Cieślara. Główne źródła na północnym stoku Małego Stożka. Płynie w kierunku północno-wschodnim i wpada do Wisły w Wiśle Dziechcince, na tzw. „Oazie”. Jego dolina oddziela masyw Skalnitego (na północy) od ramienia Kobylej (na południu). Z większych dopływów można wymienić jedynie dwa lewostronne: potok z północnych stoków Cieślara (w osiedlu Jurzyków) oraz Potok Skalnity z południowo-wschodnich stoków Skalnitego (w dolnym biegu)[1].
Nazwa, która brzmiała dawniej Dziechcin, wywodzi się prawdopodobnie od wyrabianego tu dawniej dziegciu, gwarowo zwanego na Śląsku Cieszyńskim dziecheć[4].
Nad doliną potoku Dziechcinka, w jej dolnej części, wznosi się wiadukt, zbudowany w 1932 r. na linii kolejowej Ustroń – Głębce. Budowała go firma Ksawerego Goryanowicza z funduszy Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Autorami projektu byli St. Saski i T. Mejer, a budowę nadzorował inż. Stanisław Sawicki, Naczelnik Wydziału Budowy Kolei Ministerstwa Komunikacji w Warszawie[5]. Wiadukt ten do dnia dzisiejszego zachowany jest w dobrym stanie i nadal służy podróżującym koleją do Wisły Głębców. W miejscu pamiątkowych tablic na wiadukcie, zniszczonych w 1945 r. przez niemieckiego okupanta, zostały w 1985 r. z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Wisły umieszczone ich repliki[6].
Doliną Dziechcinki biegną znaki 
żółte szlaku turystycznego na Stożek.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dziechcinka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-22].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Dziechcinka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-22].
- ↑ Mirosław Barański: Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X, s. 217
- ↑ Wg informacji na tablicy pamiątkowej, umieszczonej na wiadukcie
- ↑ Mirosław Barański: Pasmo Stożka i Czantorii. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X, s. 141