Dziedziczny książę

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dziedziczny książę/wielki książę, rzadziej książę dziedzic – tytuł arystokratyczny nadawany następcom tronu monarszego w niektórych księstwach/wielkich księstwach, wskazujący na ich szczególną pozycję wśród członków rodziny monarszej i arystokracji. Tytuł ten wykształcił się w rozbitych na wiele państw Niemczech i jest charakterystyczny dla państw niemieckojęzycznych.

Dziedziczny Książę[edytuj | edytuj kod]

Niemiecki Erbprinz do dziś jest tytułem następcy tronu w Księstwie Liechtensteinu:

  • Alojzy (Erbprinz von und zu Liechtenstein)

Tytuł ten stosowany jest na określenie następcy tronu w Księstwie Monako:

Dziedziczny Wielki Książę[edytuj | edytuj kod]

Tytuł ten w wersji niemieckiej (niem. Erbgroßherzog) nosili do 1918 roku, następcy tronu w krajach Cesarstw Niemieckiego (w nawiasach ostatni posiadacze tytułu):

Współcześnie tytuł ten nosi następca tronu:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paluszyński Tomasz, Historia Niemiec i państw niemieckich. Zarys dziejów politycznych, Oficyna Wydawnicza Wyższej Szkoły Języków Obcych w Poznaniu, wyd. II popr. i uzupełn., Poznań 2006