Dzierżyńska Góra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzierżyńska Góra
гара Дзяржынская
гора Дзержинская
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Położenie

rejon dzierżyński

Wysokość

345 m n.p.m.

Wybitność

40–50 m

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Dzierżyńska Góra”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Dzierżyńska Góra”
Ziemia53°50′55″N 27°03′57″E/53,848611 27,065833

Dzierżyńska Góra[1] (biał. гара Дзяржынская, hara Dziarżynskaja; ros. гора Дзержинская, gora Dzierżynskaja; hist. Święta Góra) – wzgórze na Białorusi, najwyższy punkt tego kraju.

Dane geograficzno-geologiczne[edytuj | edytuj kod]

Wysokość Dzierżyńskiej Góry wynosi 345 m nad poziomem morza. Góra leży na Wysoczyźnie Mińskiej, stanowiącej centralną część Grzędy Białoruskiej. Znajduje się w obrębie wsi Skirmuntawa, 20 kilometrów na północ od Kojdanowa i 30 kilometrów na południowy wschód od Mińska. Stok południowo-zachodni ma pochyłą około 5º, stoki północne i wschodnie są rozorane, a pochyłość wynosi około 2º. 15% terytorium góry jest porośnięte młodym lasem.

Góra ma charakter morenowy, pokryta jest iłem i piaskowcem. Uformowała się podczas holocenu. U podnóża góry mają źródła rzeki basenu Niemna i DniepruPtycz, Isłocz, Suła i Usa.

Etymologia nazwy[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Święta pochodzi prawdopodobnie z czasów przedchrześcijańskich. Góra była miejscem kultu pogańskiego.

W pierwszej połowie XX wieku, po ustanowieniu władzy radzieckiej, góra została włączona do sowchozu „Komsomolec”. W 1958 roku nazwa Święta została zamieniona na Dzierżyńską Górę na cześć działacza komunistycznego – Feliksa Dzierżyńskiego.

Pod koniec XX wieku na Dzierżyńskiej Górze umieszczona została tablica pamiątkowa z napisem:

Góra Dzierżyńska. Najwyższy punkt Białorusi. Wysokość 345 metrów nad poziomem morza.

Obecnie góra jest popularnym obiektem wśród turystów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Białoruś. W: Główny Geodeta Kraju: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 11: Europa. Część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 50. ISBN 978-83-254-0463-5. [dostęp 2010-08-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Celesz L., A była gara Swiataja..., „Narodnaja volja”, nr 61–62(2008). [1].
  • Dzierżinskaja gora, w: Turistskaja encyklopedija Biełarusi, red. Pirożnik I. I., Minsk 2007, s. 648. ISBN 978-985-11-0384-9.
  • Michajłow S., Staniot li Dzierżinskaja gora Swjatoj?, „Ekspress Nowosti”, 146 (2004). [2].