Dzwonek rapunkuł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzwonek rapunkuł
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

dzwonkowate

Rodzaj

dzwonek

Gatunek

dzwonek rapunkuł

Nazwa systematyczna
Campanula rapunculus L.
Sp. pl. 1:164. 1753
Synonimy
  • Campanula elatior Hoffmanns. & Link
  • Campanula verruculosa Hoffmanns. & Link[3]

Dzwonek rapunkuł, rapunkuł (Campanula rapunculus L.) – gatunek rośliny dwuletniej z rodziny dzwonkowatych. Pochodzi z Azji i Południowej Europy, rozprzestrzenił się również w USA i Kanadzie[3]. W Polsce odnotowany po raz pierwszy w XIX wieku. Do niedawna we florze krajowej klasyfikowana jako efemerofit, obecnie (2012) uważana za gatunek lokalnie zadomowiony (kenofit)[4]. W Polsce roślina rzadka, pojawiająca się sporadycznie na łąkach i w zaroślach.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Dorasta do 1 m wysokości.
Korzeń
Bulwiasty.
Liście
Odwrotnie lancetowate. W górnej części są lancetowate lub podługowate, na brzegach ząbkowane lub lekko faliste.
Kwiaty
Zebrane w grono lub wiechę. Korona kwiatu w kolorze jasnoniebieskim przechodzącym do jasnofioletowego, o kształcie lejkowatego dzwonka.
Owoce
Torebka.

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Dawniej jego młode pędy i liście oraz podobne do rzepy korzenie były używane jako pożywienie[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-14] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
  4. B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.
  5. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.