Dębowa Góra (województwo śląskie)
50°41′22″N 18°56′20″E/50,689444 18,938889| wieś | |
 Fragment miejscowości | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
111 |
| Strefa numeracyjna |
35 |
| Kod pocztowy |
42-283[2] |
| Tablice rejestracyjne |
SLU |
| SIMC |
0132227 |
Położenie na mapie gminy Boronów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego  | |
| 50°41′22″N 18°56′20″E/50,689444 18,938889[1]
| |
Dębowa Góra (niem. Dembowa Gora[3]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Boronów.
W latach 1975–1998 położona była w województwie częstochowskim
Wieś założona została jako osada najprawdopodobniej w XVIII wieku. Wiadomo, że na tym terenie w 1774 roku założona została niemiecka osada robotników leśnych. W dwudziestoleciu międzywojennym istniała w Dębowej Górze szkoła. Do roku 1945 wieś posiadała prawa gminne.
Według miejscowych podań w okolicach wioski zamieszkiwali pustelnicy, utrzymujący się z datków płaconych przez pątników.
W okolicy wsi swe źródło ma rzeka Konopka.
W XIX i na początku XX wieku Dębowa Góra otoczona była wysokim drewnianym ogrodzeniem, chroniącym pola mieszkańców przed dzikami, które były celowo hodowane w okolicznych lasach przez właścicieli wioski z rodu Hohenlohe.
W Dębowej Górze znajduje się powierzchniowy pomnik przyrody ożywionej. Jest to płat roślinności górskiej z liczydłem górskim w łęgu nadstrumykowym. Został uznany za pomnik przyrody w 1996 r. Na terenie sołectwa znajdują się dwie położone obok siebie kaplice z XVIII wieku, jedna z nich poświęcona jest świętemu Janowi Nepomucenowi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 23556
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 225 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ http://www.kudella-ahnenforschung.de/37-51%20Kreis%20Lublinitz%202%20Koschentin.jpg
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Damian Gołąbek: Szkice z dziejów Boronowa i okolicy. Boronów: Rada Gminy Boronów ; Lubliniec : [s. n.], 2000. ISBN 83-914110-0-1.
- Damian Gołąbek: Kościół i parafia N.M.P. Królowej Różańca Św. w Boronowie. Boronów: Rada Gminy, 2002. ISBN 83-914110-1-X.
- Damian Gołąbek: Dawne hutnictwo i górnictwo w okolicy Boronowa. Boronów: Rada Gminy Boronów, 2004. ISBN 83-914110-3-6.
