Edmund Burke (malarz)

Edmund Burke
Data i miejsce urodzenia	9 października 1912 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 1999 ; Warszawa
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika
	Ważne dzieła
	polichromia Starego i Nowego Miasta w Warszawie;
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edmund Burke (ur. 9 października 1912 w Warszawie, zm. 9 czerwca 1999 tamże) – polski malarz i grafik, autor polichromii Starego i Nowego Miasta w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1931–1935 studiował w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa u pod kierunkiem profesorów Edwarda Butrymowicza i Mieczysława Schulza. Od 1935 do 1939 był studentem ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego. Dyplom obronił po wojnie – w 1946, u prof. Felicjana Szczęsnego Kowarskiego.

W czasie II wojny światowej był żołnierzem Komendy Głównej AK – Oddział VI Biura Informacji i Propagandy. Jako artysta-plastyk uczestniczył w działaniach akcji „N”. W jego mieszkaniu znajdowała się jedna ze skrytek „enowców”. W 1941 uczestniczył w akcji wykradzenia z rąk niemieckich aresztowanego przez Gestapo Stanisława Tomaszewskiego ps. „Miedza”. Wraz z Mieczysławem Jurgielewiczem był autorem plakatu „Do broni, w szeregach AK!” – wykonanego w pierwszych dniach sierpnia 1944. Uczestnik powstania warszawskiego. Po kapitulacji, wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Ukrywał się we wsi Szlembark k. Nowego Targu^[1].

Po wojnie powrócił do Warszawy. W latach 1954–1960 odpowiedzialny był za projektowanie i nadzorowanie zdobień freskami i sgraffito elewacji kamieniczek na odbudowanym ze zniszczeń wojennych Starym i Nowym Mieście w Warszawie.

Żona Edmunda, Irena Burke (1922–2000), scenografka scen warszawskich, była córką Leonarda Piskorskiego.

Pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 56-1-68)^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[1]
Złoty Krzyż Zasługi (30 września 1954)^[3]
Warszawski Krzyż Powstańczy^[1]
Medal 40-lecia Polski Ludowej
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[4]
Złota Odznaka honorowa „Za zasługi dla Warszawy”^[1]
Złota odznaka ZPAP^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Powstańcze Biogramy - Edmund Burke [online], www.1944.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
↑ śp. EDMUND JULIAN BURKE
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1595 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie plastyki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 105–106. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biogram Edmunda Burke na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego.
Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 146–147.

[:0-1] Powstańcze Biogramy - Edmund Burke [online], www.1944.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).

[2] śp. EDMUND JULIAN BURKE

[3] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1595 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie plastyki”.

[4] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[O-5] Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 105–106. ISBN 83-223-2073-6.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]