Edmund Kizik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Kizik
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1960

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Doktorat

1992
Uniwersytet Gdański

Habilitacja

1998
Uniwersytet Gdański

profesor Uniwersytetu Gdańskiego
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Edmund Kizik (ur. 1960) – polski historyk, profesor doktor habilitowany, specjalizujący się w historii kultury nowożytnej Polski i regionu nadbałtyckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stopień naukowy doktora uzyskał w 1992 w Uniwersytecie Gdańskim na podstawie rozprawy pt. Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Habilitował się w 1998 na tej samej uczelni na podstawie dorobku naukowego oraz pracy pt. Śmierć w mieście hanzeatyckim w XVI-XVIII wieku. W 2005 prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[1].

Jest członkiem Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk. Pełni funkcje kierownika Zakładu Historii Nowożytnej Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego oraz kierownika Pracowni Historii Gdańska i Dziejów Morskich Polski w Instytucie Historii PAN[2]. Specjalizuje się w społecznej historii kultury Gdańska, Prus Królewskich i regionu hanzeatyckiego od XVI-pocz. XIX w., stosunkach polsko-niemieckich oraz ikonografii historycznej.

W kadencji 2018–2021 przewodniczący rady Muzeum Gdańska[3]. W 2022 ponownie powołany w skład Rady Muzeum Gdańska[4][5].

W kadencji 2019–2023 zasiada w Radzie Kultury Gdańskiej[6].

W 2021 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[7].

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej (1994)
  • Śmierć w mieście hanzeatyckim w XVI-XVIII wieku. Studium z nowożytnej kultury funeralnej (1998)
  • Wesele, kilka chrztów i pogrzebów. Uroczystości rodzinne w mieście hanzeatyckim od XVI do XVIII wieku (2001)
  • Nicolausa Volckmara "Viertzig Dialogi" 1612. Źródło do badań nad życiem codziennym w dawnym Gdańsku, (2005), (wyd.)
  • Sowiźrzał krotochwilny i śmieszny. Krytyczna edycja staropolskiego przekłady Ulenspiegla, (2005), (wyd.,współautor R. Grześkowiak)
  • Chronik der Marienkirche in Danzig. Das „Historische Kirchen-Register” von Eberhard Bötticher (1616) / Kronika Kościoła Mariackiego w Gdańsku.Historisches Kirchen-Register” Eberharda Böttichera (1616), (2013) (wyd., współautor Ch. Herrmann)
  • Altes Reich und Alte Republik. Deutsch-polnische Beziehungen und Verflechtungen 1500–1806, (2014), (współautor H.-J. Bömelburg)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. Edmund Kizik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-12-14].[martwy link]
  2. Serwis główny UG [online], www.historia.ug.gda.pl [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-03] (pol.).
  3. Plany Muzealników na przyszły rok zostały zatwierdzone [online], gdansk.pl [dostęp 2022-10-05].
  4. Nowa rada Muzeum Gdańsk [online], wybrzeze24.pl [dostęp 2022-07-14].
  5. Nowa rada Muzeum Gdańska [online], gdansk.pl [dostęp 2022-10-05].
  6. Rada Kultury Gdańskiej (kadencja 2019-2023) [online], gdansk.pl [dostęp 2022-10-26].
  7. M.P. z 2022 r. poz. 95

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]