Édouard Thouvenel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Édouard Thouvenel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1818
Verdun

Data i miejsce śmierci

18 października 1866
Paryż

Minister pełnomocny w Grecji
Okres

od 1849
do 1850

Poprzednik

Philippe Eugène Guillemot

Następca

Victor Lobstein

Ambasador w Bawarii
Okres

od 1850
do 1850

Ambasador w Turcji
Okres

od 1855
do 1860

Poprzednik

Achille Baraguey d’Hilliers

Następca

Charles La Valette

Minister spraw zagranicznych Francji
Okres

od 1860
do 1862

Poprzednik

Aleksander Walewski
Jules Baroche p.o.

Następca

Édouard Drouyn de Lhuys

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Wielka Wstęga Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego Order Orła Czarnego (Prusy) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Order Zasługi Korony Bawarskiej Order Zasługi św. Michała (Bawaria) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Gwelfów (Hanower) Kawaler Naszyjnika Orderu Grobu Świętego Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Guadalupe (1853-1867, Meksyk) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Brazylia) Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Krzyż Wielki Orderu San Marino Wielka Wstęga Orderu Sławy (Tunezja)

Édouard Antoine Thouvenel (ur. 11 listopada 1818 w Verdun, zm. 18 października 1866 w Paryżu) – francuski dyplomata i polityk w rządzonej przez Napoleona III Francji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W dyplomacji francuskiej zadebiutował w wieku 26 lat – był członkiem misji dyplomatycznej (attaché) w Brukseli, a następnie sekretarzem poselstwa w Atenach. Od 1849 minister pełnomocny w Królestwie Greckim, a w roku następnym ambasador w Królestwie Bawarii. Po wojskowym puczu przeciwników króla Maksymiliana II Wittelsbacha, 2 grudnia 1850 powrócił do Paryża[1]. Od 1851 kierownik Departamentu Spraw Politycznych MSZ. Ambasador w Turcji w latach 1855-1860 i minister spraw zagranicznych II Cesarstwa Francuskiego w latach 1860-1862[2]. Odmówił udzielenia pomocy rządu francuskiego powstańcom styczniowym, podczas rozmów z księciem Adamem Czartoryskim[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Francuskie
Zagraniczne[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thouvenel (Edward Antonii). W: Encyklopedja powszechna. T. 25. Warszawa: 1867.
  2. Dean B. Mahin: One War at a Time. The International Dimensions of the American Civil War, Brassey's, 1999, s. 96-97
  3. Irena Koberdowa: Wielki książę Konstanty w Warszawie. 1862-1863.. Warszawa: PWN, 1962, s. 66.
  4. a b Rosette Choné: Quelques portraits de Messins du XIXe siècle au cimetière de l’Est. [w:] Les Cahiers Lorrains, N°1/65 [on-line]. 1990. s. 80. [dostęp 2015-05-01]. (fr.).
  5. na zdjęciu w infoboksie