Edward Bogusławski (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Bogusławski
Data i miejsce urodzenia

22 września 1940
Chorzów

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

24 maja 2003
Katowice

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, pedagog

Powiązania

PWSM w Katowicach

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Edward Bogusławski (ur. 22 września 1940 w Chorzowie, zm. 24 maja 2003 w Katowicach)[1]polski kompozytor i pedagog związany z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1959 roku studiował na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach w zakresie teorii specjalnej (dyplom w 1964 roku), a od 1961 roku kompozycję w klasie Bolesława Szabelskiego (dyplom w 1966 roku). Jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki studiował również w Wiedniu u Romana Haubenstocka-Ramatiego. W 1961 roku był dyrygentem Chóru „Echo” z Łazisk Górnych.

Od 1963 roku wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach: w latach 1971-1972 dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego, w latach 1971–1975 oraz 1990–1996 dziekan Wydziału Kompozycji. Wykładał także na filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie oraz Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie.

W 1983 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

Przynależność do organizacji[edytuj | edytuj kod]

Edward Bogusławski, poza swoją działalnością kompozytorską i pedagogiczną, angażował się w działalność stowarzyszeń muzycznych. Był członkiem m.in.:

  • Związku Kompozytorów Polskich (od 1965 roku)
  • Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
  • Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego
  • Sekcji Polskiej Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej
  • Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego przy Ministerstwie Kultury i Sztuki (1985-1987)
  • Rady Naukowej Śląskiego Instytutu Naukowego im. Jacka Koraszewskiego w Katowicach (1987-1992)
  • Rady Użytkowników Śląskiej Akademickiej Sieci Komputerowej
  • Rady Artystycznej Orkiestry Kameralnej „Camerata Impuls” (od 1997)

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1966, 1970, 1972 był laureatem Konkursu Kompozytorskiego im. Malawskiego w Krakowie. W 1971 na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu otrzymał wyróżnienie za Concerto per oboe e orchestra. W 1975 zdobył I nagrodę za Ewokacje na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim z okazji 30 rocznicy wyzwolenia Warszawy. W 1996 otrzymał I nagrodę na konkursie kompozytorskim w Krakowie za Koncert na organy i orkiestrę. Dwukrotnie uhonorowano go Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

  • Sygnały na zespół symfoniczny
  • Sinfonia per coro ed orchestra
  • Concerto per oboe anche oboe d’amore, corno inglese, mussette e orchestra
  • Capriccioso-notturno
  • Impromptu na flet, altówkę i harfę, 1972
  • Ewokacja na bas, głos recytujący i orkiestrę
  • Sonata Belzebuba - opera wg Stanisława Ignacego Witkiewicza[3]
  • Pieśń o ziemi naszej – oratorium
  • Symfonia koncertująca na skrzypce i orkiestrę kameralną
  • Polonia poemat symfoniczny na skrzypce i orkiestrę symfoniczną
  • Dies irae na chór mieszany, instrumenty perkusyjne i fortepian
  • Mała fantazja na skrzypce solo
  • Trio fortepianowe
  • Studi per fisharmonica
  • Pater noster na chór mieszany
  • Musica per Ensemble d’Accord
  • Lacrimosa na sopran i fortepian
  • Dialogues for saxophone and vibraphone
  • Concerto per organo e orchestra
  • Musica per archi
  • Lamento per soprano, oboe e organo

Utwory Edwarda Bogusłwaskiego były prezentowane zarówno na estradach polskich (m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Poznańskiej Wiośnie Muzycznej, Śląskich Dniach Muzyki Współczesnej), jak i zagranicznych (m.in. w Anglii, Belgii, Francji, Holandii, Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Portugalii).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Małgorzata Kosińska: Edward Bogusławski. culture.pl. [dostęp 2011-09-08]. (pol.).
  2. Janusz Kapuściak, Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 138, ISBN 83-905295-5-6.
  3. Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2018-11-29].