Edward Drozd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Drozd
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 października 1942
Zboiska

profesor nauk prawniczych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1972

Habilitacja

1977

Profesura

1989

Edward Drozd (ur. 27 października 1942 w Zboiskach) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, notariusz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1959 ukończył Liceum Ogólnokształcące Męskie w Sanoku[1]. W 1966 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (uczeń prof. Kazimierza Przybyłowskiego). Stopień doktora nauk prawnych uzyskał w 1972. Habilitował się w zakresie prawa cywilnego i prawa prywatnego międzynarodowego w 1977, a tytuł naukowy profesora otrzymał w 1989. Członek Kolegium Redakcyjnego miesięcznika „Rejent”.

Profesor w Katedrze Prawa Cywilnego WPiA UJ. Członek Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Umiejętności.

Ważniejsze prace naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • Przeniesienie własności nieruchomości (1974)
  • Nabycie i utrata praw rzeczowych na rzeczy ruchomej w prawie prywatnym międzynarodowym (1977)
  • Wspólność majątku spadkowego (1984)
  • Odpowiedzialność za długi spadku (1984)
  • Ochrona dziedziczenia (1984)
  • System prawa cywilnego, t. IV (1985, współautor)
  • Gospodarka gruntami i wywłaszczanie nieruchomości. Komentarz (1995, współautor)
  • Hipoteka w praktyce, Poznań-Kluczbork (1995, współautor, ISBN 83-902241-1-9)
  • Prawo cywilne. Część ogólna, System prawa prywatnego, T. 2 (Warszawa 2002, współautor, ISBN 83-7247-153-3)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2020-11-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wkład w kulturę polską w latach 1968-1993 (pod redakcją Mariana Ruseckiego), Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1994, s. 372