Edward Likowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Likowski
Prymas Polski
Ilustracja
Herb duchownego Gratia Dei Sum Id Quod Sum
Z Bożej Łaski Jestem Tym Kim Jestem
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

26 września 1836
Września

Data i miejsce śmierci

20 lutego 1915
Poznań

Arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański
Okres sprawowania

1914–1915

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

21 grudnia 1861

Sakra biskupia

1 maja 1887

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 maja 1887

Konsekrator

Julius Dinder

Współkonsekratorzy

Leon Redner
Hermann Gleich

Edward Likowski (ur. 26 września 1836 we Wrześni, zm. 20 lutego 1915 w Poznaniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, historyk Kościoła, biskup pomocniczy poznański w latach 1887–1914, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański oraz prymas Polski w latach 1914–1915.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Wincentego i Józefy z Zimniewiczów. Uczeń Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Ostrowie, gimnazjum we Wrześni, Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Studia teologiczne odbył w Münsterze, gdzie uzyskał licencjat (1861) i doktorat (1881) z teologii. Po wyświęceniu na kapłana, w grudniu 1861, sprawował przez 10 miesięcy obowiązki wikariusza w Kcyni, a następnie przez trzy lata katechety i nauczyciela języka hebrajskiego w gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Opracował w języku polskim katechizm J. Deharbe dla młodzieży dojrzalszej, który doczekał się kilku wydań. Równocześnie pisał artykuły naukowe do Tygodnika Katolickiego. Na początku 1866 został powołany na profesora historii kościelnej i prawa kanonicznego seminarium duchownego w Poznaniu[1]. W 1869 uczestniczył w soborze watykańskim I jako teolog Arcybiskupa Mieczysława Ledóchowskiego.

Członek czynny Akademii Umiejętności w Krakowie od 1887, a w latach 1895–1915 prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Doctor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1900). Był kustoszem kolegiaty św. Marii Magdaleny w Poznaniu.

W trakcie kulturkampfu przez kilka miesięcy przebywał w więzieniu. Należał do ścisłego grona tajnych reprezentantów pozbawionych możliwości sprawowania godności kardynała.

W 1911 został uhonorowany przez Piusa X tytułem hrabiego rzymskiego i asystenta tronu papieskiego.

Pochowany w katedrze poznańskiej w kaplicy Szołdrskich.

Jego bratankiem był Henryk Likowski, również duchowny i historyk Kościoła katolickiego, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2019 jego imię nadano skwerowi w Poznaniu, położonemu w rejonie ulic Jana Pawła II i Kaliskiej[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]