Edward Marzec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Marzec w rodzinnych stronach

Edward Marzec[1], syn Stanisława i Marianny z Kapustów (ur. 19 stycznia 1914 w Jakubowicach pod Proszowicami, zm. 4 marca 1962 w Warszawie) – polski pisarz i działacz ruchu ludowego[2], w 1957–1958 wiceminister Kultury i Sztuki, odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Autor m.in. zbioru wierszy Wnuczek orze oraz powieści Słońce wschodzi o życiu polskiej wsi. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C2-7-6)[3].

W jego rodzinnych Jakubowicach istnieje obecnie Dom Ludowy im. Edwarda Marca[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Marzec: Miał ambicje zdobycia szerszej wiedzy i odciążenia rodziny. 24ikp.pl. [dostęp 2022-05-12].
  2. Edward Marzec. W: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.: Encyklopedia Gazety Wyborczej, t. 10. Kraków: Mediasat Poland, 2004, s. 800. ISBN 83-89651-45-9.
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  4. Zbigniew Jeleń: Miał ambicje zdobycia szerszej wiedzy i odciążenia rodziny. 24ikp.pl. [dostęp 2022-05-12].