Efekt Westermarcka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Efekt Westermarcka – negatywny imprinting seksualny, zahamowanie seksualne wśród osób dorastających razem[1].

Hipoteza przedstawiona przez fińskiego antropologa Edvarda Westermarcka, według której osoby, które przebywały ze sobą w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa, rozwijają względem siebie silną awersję seksualną. Hipoteza znalazła potwierdzenie w obserwacjach i badaniach, jednak nie można stwierdzić, aby dochodziło do całkowitego unicestwienia pożądania seksualnego między takimi osobami[2]. Możliwe, że bodźcem zniechęcającym seksualnie dorosłych jest zapach. Hamowanie jest silniejsze u kobiet niż u mężczyzn, a generalizacja bodźca może być odpowiedzialna za ogólną niechęć do kontaktów seksualnych z dziećmi. Takie wyjaśnienie jest zgodne z danymi eksperymentalnymi, efekt nie powstawał u osób pozbawionych węchu[3]. Chociaż zjawisko opisywane jest zwykle u ludzi, istnieją dowody, że negatywny i pozytywny imprinting seksualny jest wspólny dla człowieka i innych zwierząt. Negatywny imprinting byłby sposobem zapobieżenia kontaktom seksualnym pomiędzy osobnikami spokrewnionymi, naturalną ochroną przed chowem wsobnym[2]. Badania potwierdziły, że rozdzielenie rodzeństwa we wczesnym okresie dzieciństwa przez przynajmniej rok zwiększa prawdopodobieństwo kazirodztwa[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alex Walter, Steven Buyske*. The Westermarck Effect and early childhood co-socialization: Sex differences in inbreeding-avoidance. „British Journal of Developmental Psychology”. 21 (3), s. 353–365, September 2003. DOI: 10.1348/026151003322277748. 
  2. a b Markus J. Rantala, Urszula M. Marcinkowska. The role of sexual imprinting and the Westermarck effect in mate choice in humans. „Behavioral Ecology and Sociobiology”. 65 (5), s. 859-873, May 2011. 
  3. Mark A. Schneider, Lewellyn Hendrix. Olfactory sexual inhibition and the westermarck effect. „Human Nature”. 11 (1), s. 65-91, March 2000. 
  4. Irene Bevc, Irwin Silverman. Early proximity and intimacy between siblings and incestuous behavior: A test of the Westermarck theory. „Ethology and Sociobiology”. 14 (3), s. 171–181, May 1993. DOI: 10.1016/0162-3095(93)90004-2.