Egidijus Skarbalius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Egidijus Skarbalius
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1967
Kłajpeda

Poseł na Sejm Republiki Litewskiej
kadencji 2000–2004
Okres

od 19 października 2000
do 14 listopada 2004

Przynależność polityczna

LDP

Egidijus Skarbalius (ur. 29 kwietnia 1967 w Kłajpedzie) – litewski polityk i działacz społeczny, jeden z liderów ruchu politycznego Żmudzinów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W dzieciństwie śpiewał w chórze chłopięcym i męskim Gintarėlis. Po ukończeniu szkoły średniej w Kłajpedzie podjął studia w kłajpedzkiej filii Konserwatorium Państwowego, którego absolwentem został w 1990. W latach 1989–1990 zasiadał w radzie ruchu Sąjūdis.

Od 1995 zaangażowany w działalność Litewskiego Związku Liberałów, był członkiem jego rady w okręgu Kłajpedy. W 2000 uzyskał mandat posła na Sejm w okręgu nr 20. Dwa lata później wybrano go w skład rady miejskiej Kłajpedy. W wyborach w 2011 ponownie uzyskał mandat radnego z listy Partii Żmudzinów[1], utrzymał go również w 2015[2].

Zaangażowany w działalność na rzecz zachowania języka i kultury żmudzkiej jest członkiem żmudzkiego towarzystwa kulturalnego (Žemaičių kultūros draugija). Deklaruje również narodowość żmudzińską[3]. Od 2007 prowadził prace nad utworzeniem partii politycznej reprezentującej interesy Żmudzinów[4], w wyniku czego powstała Partia Żmudzinów, której przez kilka lat był przewodniczącym. Opowiedział się także za przyznaniem ruchowi pogańskiemu na Litwie (Romuvie) praw jednej z dziesięciu religii tradycyjnych w kraju – w 2001 wraz z trzema innymi posłami złożył odpowiednią inicjatywę w Sejmie[5].

Zatrudniony jako pracownik naukowy Uniwersytetu Kłajpedzkiego[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. [dostęp 2014-08-19]. (lit.).
  2. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2015. [dostęp 2016-08-09]. (lit.).
  3. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. [dostęp 2014-08-19]. (lit.).
  4. Litewscy Żmudzini chcą mieć własna partię. rp.pl, 2 lutego 2009. [dostęp 2014-08-19].
  5. Antoni Radczenko, Nie przeciw chrześcijaństwu, ale za litewskość, „Kurier Wileński” z 20 lutego 2009
  6. Katedros darbuotojai. ku.lt. [dostęp 2014-08-19]. (lit.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]