Egzamin do państwowego zasobu kadrowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Egzamin do państwowego zasobu kadrowego – sprawdzian wiedzy, umiejętności i predyspozycji kierowniczych przewidziany przez ustawę o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych z 2006 r., uchyloną w 2009 r. ustawą o służbie cywilnej[1].

Pozytywne złożenie tego egzaminu umożliwiało uzyskanie świadectwa potwierdzającego kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku państwowym, w państwowym zasobie kadrowym[2]. Egzamin co najmniej trzykrotnie w ciągu roku przeprowadzała Krajowa Szkoła Administracji Publicznej[3]. Osoba przystępująca do egzaminu wnosiła opłatę w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, opłata ta stanowiła przychód KSAP[4]. Szczegółowe zasady organizacji egzaminu regulowało rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 2006 r. nr 170, poz. 1217.
  2. Art. 2 pkt 3 ustawy o państwowym zasobie kadrowym.
  3. Art. 7 ust. 1 ustawy o państwowym zasobie kadrowym.
  4. Art. 7 ust. 4 ustawy o państwowym zasobie kadrowym.
  5. Dz.U. z 2007 r. nr 6, poz. 42.