Elektrowiert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elektrowiert – urządzenie napędzające sprzężony z nim świder wiertniczy, stosowane w trakcie wierceń obrotowych. Zasadniczym elementem elektrowiertu jest zasilany z powierzchni silnik elektryczny, przekazujący wytworzony moment obrotowy na narzędzie wiercące.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ludwik Szostak, "Wiertnictwo", Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, 1989.